คำพ่อ คำเเม่
ตอน ระบายเสียบ้างจะได้สบาย
ลูก รัก...
ย่อมจะมีสักวันหนึ่งที่คนเราต้องพบกับความทุกข์หรือ ปัญหาที่ทำให้อึดอัดใจ จะบอกใครที่ไม่ได้ รู้มากคนที่ไม่ได้ หรือความทุกข์ชนิดที่ตัวเองคิดว่าคนอื่นไม่สามารถจะช่วยเหลือได้ ความทุกข์แบบนี้จะทำให้เกิดความเครียด คิดหนักจนปวดหัว กินไม่ได้นอนไม่หลับ ถึงกลายเป็นโรคประสาทไปได้ง่ายๆ
หากลูกประสบกับภาวะเช่นนี้กะเขาบ้าง ถูกอย่าได้เก็บไว้คนเดียว ต้องระบายออกมาเสียบ้างจะทำให้สบายใจขึ้น เหมือนคนท้องผูกแหละลูก พอถ่ายออกเสียได้ก็จะรู้สึกโล่งสบายตัวขึ้น ความเครียด
และความวิตกกังวลในเรื่องต่างๆ ที่มีอยู่ในใจก็เช่นกัน ต้องระบายออกมา แต่อย่าไประบายโดยทำลายข้าวของหรือด่าว่าทุบตีคนรอบข้างเข้า จะเพิ่มทุกข์เพิ่มเรื่องมากขึ้น
วิธีระบายความเครียดอึดอัดใจที่ดีที่สุดก็คือเล่าให้คนอื่นฟัง คนที่เราควรเล่าให้ฟังเป็น อันดับแรกคือพ่อแม่ เรามีเรื่องคับอก คับใจอย่างไร ก็มาเล่าให้พ่อแม่ฟัง พ่อแม่ทุกคนไม่เป็นพิษเป็นภัยแก่ลูก พ่อแม่ย่อมเห็นใจลูกและเข้าใจลูกเสมอ แม้บางครั้งจะแก้ปัญหาให้ลูกไม่ได้ แต่ก็เป็นที่ระบายทุกข์ของลูกได้ ลูกจะเล่า จะร้องไห้ จะแสดงอารมณ์อะไรต่อหน้าพ่อแม่ก็ได้ทั้งนั้น
ถ้าเมื่อทำอย่างนั้นแล้วจะทำให้ลูกสบายใจ จขึ้น พ่อแม่ก็ยินดีรับฟัง ยินดีรับรู้ และเห็นใจลูกได้เสมอ อย่าเห็นพ่อแม่เป็นคนอื่น ความเครียด ความทุกข์กังวลทั้งมวลของลูก ลูกควรมาระบายไว้ที่พ่อแม่ อย่าเก็บสุมอกไว้คนเดียว พ่อแม่นั้นยอมเป็นกระโถนสำหรับลูกเสมอ
พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช)
