คำวัด

             .....ธรรมสังเวช คือความสังเวชโดยธรรมเมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร ปกติเป็นอารมณ์หรือความรู้สึกของพระอรหันต์

 

           .....ธรรมสังเวช หมายถึงความนึกคิดถึงธรรมดาหรือความเป็นไปตามปกติ ของสังขารที่เกิดขึ้นเมื่อเห็นสังขารแตกดับไป โดยพิจารณาสัจธรรมของสังขารว่า “อนิจจา วตะ สังขารา…” ซึ่งแปลว่า “สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความเกิดขึ้นและดับไปเป็นธรรมดา เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป ความสงบไปแห่งสังขารเหล่านั้นเป็นสุข”

 

.....การพิจารณาสัจธรรมโดยอาการอย่างนี้ เรียกว่า ปลงธรรมสังเวช

 

.....ปัจจุบันพระสงฆ์ใช้บทปลงธรรมสังเวชของพระอรหันต์มาเป็นบทบังสุกุล