คำพ่อ คำเเม่
ตอน การเลือกคบคน
ลูกรัก . . .
อันการคบหากันนั้นเป็นเรื่องธรรมดา คนเราต้องคบหาเป็นเพื่อนกัน จะได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน แต่คนที่เราจะคบหาด้วยนั้นจะต้องเลือกให้มาก ดูให้ละเอียด ดูนิสัยใจคอ อารมณ์ ความคิด กิริยามารยาท เมื่อเห็นว่าดีจริงจึงค่อยคบหาเป็นเพื่อนสนิท หากว่าเขาบกพร่องไปบ้าง จะคบหาเพียงรู้จักกันธรรมดาก็คงไม่เป็นไร
การคบกับคนนั้นจะต้องรู้และแยกแยะให้เป็น คนบางคนคบได้แค่เป็นเพื่อนร่วมงานในที่ทำงานเท่านั้น บางคนคบได้แค่เดินด้วยกันตามถนน บางคนคบได้แค่ประตูบ้าน บางคนคบได้แค่ห้องรับแขก บางคนคบได้ถึงห้องนอน นอนด้วยกันได้ ลูกจะคบใครชอบใคร จะคบกันแบบไหนก็เป็นสิทธิของลูก แต่ท่านเตือนไว้ว่า “คบคนเช่นใด จะเป็นคนเช่นนั้น” และว่า “คบคนดี เป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วพาตัวอัปรีย์” ลูกพิจารณาดูเองก็แล้วกัน
พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช)
