คำพ่อ คำเเม่
ตอน หกล้มต้องหกลุก
ลูกรัก...
ในการดำเนินชีวิตนั้นใช่ว่าจะราบรื่นไปเสียทุกอย่าง ชีวิตมีขึ้นมีลง มีสุขมีทุกข์ควบคู่กันไปตลอดเวลา โดยเฉพาะในการทำงาน ซึ่งเป็นงานใหญ่ยิ่งมีอุปสรรคมาก หากลูกทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งที่ลูกคิดรอบคอบแล้วว่าเป็นงานที่ดี เป็นงานที่จะทำให้ก้าวหน้าได้ แต่เมื่อทำไปๆ งานนั้นเกิดสะดุดขึ้น ไม่เป็นไปอย่างที่คิดไว้ เรียกว่ามีอุปสรรคขัดข้อง ลูกก็ต้องฟันฝ่าอุปสรรคนั้นไปให้ได้ด้วยสติปัญญา ด้วยความรอบคอบ อย่าปุ่มบ่ามหรือหุนหันพลันแล่น ค่อยคิดค่อยแก้ไป อย่าท้อแท้หมดกำลังใจเสียก่อน
สิ่งที่สำคัญที่สุดยามที่เราพบปัญหาอุปสรรคในชีวิตก็คือ กำลังใจ อย่าให้กำลังใจตก การงานการเงินจะตกหรือสะดุด อย่างไรก็ช่าง อย่าให้กำลังใจของเราตกตามไปด้วย ต้องประคับประคองกำลังใจเข้าได้ โบราณสอนว่า “หกล้มต้องหกลุก” หมายความว่า เมื่อหกล้มหรือพลาดไปก็ต้องลุกขึ้นมาสู้ใหม่ คนที่ลุกขึ้นมาสู้ต่อไปเท่านั้นจึงจะถึงจุดหมายปลายทางได้ เหมือนเราหกล้มบนถนน ทำไมเราจะต้องนอนกลิ้งเกลือก แช่อยู่บนถนนนั้น
ทำไมเราไม่รีบลุกขึ้นมาแล้วเดินต่อไป เช่นเดียวกัน เมื่อเรามีอุปสรรคหรือพบกับความผิดหวัง ทำไมเราจึงไม่ประคับประคองใจ ให้เข้มแข็งดึงตัวเองออกมาจากความผิดหวังนั้นแล้วลุกขึ้นยืน หายใจให้เต็มปอด ก้าวเดินต่อไปด้วยความมั่นใจ ด้วยสติปัญญา และด้วยความรอบคอบกว่าเก่า ใช้ข้อผิดพลาดบกพร่องที่ผ่านมาเป็นครูคอยเตือนใจ มาเป็นบทเรียนเพื่อ มีให้เกิดผิดพลาดแบบนั้นอีกพร้อมก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจและด้วยกำลังใจที่เข้มแข็งเล่า
พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช)
