"วาจาจริง มีประโยชน์ เจริญใจ"
วาจานี่อย่างไรต้องจริง ถ้าไม่จริง ไม่ใช่เรา
ถ้าเป็นคนพูดไม่จริง ปากของเราจะผิดรูปผิดร่างไปในชาติต่อไป เพราะฉะนั้นคำพูดต้องจริง ไม่จริงห้ามพูด
และจะพูดแต่ละครั้งแม้เป็นคำจริงก็ยังต้องระมัดระวังว่าควรไม่ควรอีก ถ้าพูดไปแล้วมันจะเดือดร้อน มันจะเสียหายกันเยอะแยะ ไม่เกิดประโยชน์ ถึงเป็นคำจริงก็ไม่ควรพูดเช่นกัน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าอะไรที่ไม่เกิดประโยชน์ พระองค์ก็ไม่ตรัสเช่นกัน
ถ้าเกิดประโยชน์ด้วยจริงด้วย แล้วค่อยพูด ถ้าจริงแต่ไม่เกิดประโยชน์ก็ไม่พูด เกิดประโยชน์แล้วไม่จริงก็ไม่พูด ทั้งไม่เกิดประโยชน์ ทั้งไม่จริง ยิ่งไม่พูด
และสุดท้ายแม้เกิดประโยชน์และเป็นเรื่องจริง แต่ไม่แน่ว่าเขาจะชอบใจหรือเปล่า เพราะมันไปสะกิดแผลเขาเข้า งั้นก็รอจังหวะได้ดี ๆ แล้วจึงค่อยพูด
แต่เมื่อไรได้จังหวะ จริงด้วย เกิดประโยชน์ด้วย แล้วก็ถูกใจเขาด้วย ก็พูดเลย
แต่บางครั้งแม้ไม่ถูกใจแต่ครั้งนี้จนใจจริง ๆ จำเป็นต้องพูดก็ต้องพูด แม้ต้องถูกโกรธก็ตาม แต่มันจำเป็นมันจะเกิดประโยชน์ต่อไปข้างหน้า อย่างมากก็โกรธสักวันสักคืน เดี๋ยวมันก็ดีกันเอง
๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๗
#พูดจริง
#เกิดประโยชน์
#ชอบใจ
#หลวงพ่อทัตตชีโว
