คำพ่อ คำเเม่
ตอน สุขแท้หรือสุขเทียม
ลูกรัก..
คนเราทุกวันนี้ต่างดิ้นรนขวนขวายหาเงินทองกันตัวเป็นเกลียว แม้ค่ำมืดดึกดื่นซึ่งควรเป็นเวลาหลับนอนก็ยังทำงานกันเพื่อเงินทอง ก็จริงอยู่ที่ว่าเงินทองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคนในยุคใหม่ เพราะเงินทองสามารถบันดาลสิ่งที่ตนต้องการได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นลาภ ยศ สรรเสริญ และ สุข ว่ากันว่ามีเงินก็มีสุข หรือ
มีเงินเขาเรียกว่าน้อง มีทองเขาเรียกว่าพี่ ถ้ามีทั้งเงินทั้งทองเขายกให้เป็นทั้งน้องทั้งพี่ แต่ก็ต้องดูกันให้ลึกต่อไปว่าความสุขนั้นตกอยู่แก่ใคร ใครเป็นคนได้รับความสุขที่แท้จริงจากเงินทองหรือจากลาภยศที่แสวงหากัน
ในบางครอบครัวพ่อบ้านมุ่งแต่ทำงานหาเงินให้ครอบครัวจนไม่มีเวลาให้กับครอบครัว ปล่อยให้ภรรยาและลูกเต้าดูแลกันเองเงียบเหงาอยู่ที่บ้าน ในบางครอบครัวพ่อบ้านไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยสำรองไว้ต่างหาก ได้แต่ส่งเงินทองให้ภรรยาและลูกใช้เป็นเดือนๆ ไปโดยเข้าใจว่า ภรรยาและลูกมีเงินใช้พอเพียงก็มีความสุขแล้ว ถ้าจะถามว่าความสุขที่พ่อบ้านหยิบยื่นให้นั้นเป็นความสุขแท้หรือความสุขเทียม ก็ตอบได้ว่าเป็นความสุขเทียมแน่นอน ภรรยาและลูกนั้นจะมีความสุขแท้ได้ที่ไหน จะมีก็แต่ความระทมทุกข์ กินน้ำตาต่างข้าว ความสุขที่ปะปนกับน้ำตาและความว้าเหว่นั้นจะเป็นความสุขแท้ได้อย่างไร
บ่อเกิดแห่งความสุขที่แท้จริงในครอบครัวนั้นก็คือความรัก ความอบอุ่น และการได้อยู่กันพร้อมหน้า ส่วนเงินทองลาภยศนั้น เป็นเพียงองค์ประกอบเท่านั้น หาความสุขแท้ให้ครอบครัว ดีกว่าหาสุขเทียมให้ ครอบครัวจึงจะนับว่าเป็นครอบครัวที่แท้จริง
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
