51 ปี วัดพระธรรมกาย “สร้างวัดให้เป็นวัด สร้างพระให้เป็นพระแท้ สร้างคนให้เป็นคนดี”
เมื่อ 51 ปีที่แล้ว วัดพระธรรมกายกำเนิดขึ้นโดยการนำของ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง และหลวงพ่อธัมมชโย ที่มีความคิดที่จะสร้างวัด และในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2513 ซึ่งตรงกับวันมาฆบูชา ก็ได้มีการขุดดินก้อนแรกเพื่อสร้างวัด โดยมีคุณหญิงประหยัด แพทยพงศาวิสุทธาธิบดี เป็นผู้บริจาคที่ดิน จำนวน 196 ไร่ ครั้งนั้นได้ใช้ชื่อว่า “ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม” มีหลวงพ่อทัตตชีโว เป็นบุคคลแรกที่อาสามาดูแลผืนดินแห่งนี้ และรับหน้าที่ควบคุมการก่อสร้างด้วย
หลังจากการสร้างศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรมเป็นรูปเป็นร่างขึ้น และในวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2518 หลวงพ่อธัมมชโยพร้อมด้วยคุณยายอาจารย์ ฯ ก็นำคณะศิษยานุศิษย์ที่ปฏิบัติธรรมที่บ้านธรรมประสิทธิ์ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ย้ายมาปฏิบัติธรรมที่ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม และเริ่มงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายอย่างจริงจัง โดยเน้น “การทำสมาธิ” เป็นหลักในการเผยแผ่
วันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2520 ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรมได้รับอนุญาตให้ตั้งเป็นวัดโดยสมบูรณ์ตามประกาศกระทรวงศึกษาธิการ ปลายปีนั้นจึงเริ่มการก่อสร้างอุโบสถ และเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดวรณีธรรมกายาราม” เพื่อเป็นเกียรติแก่คุณวรณี สุนทรเวช บุตรสาวของคุณหญิงประหยัด แพทยพงศาวิสุทธาธิบดี ผู้บริจาคที่ดิน และในปี พ.ศ. 2524 เปลี่ยนชื่อเป็น “วัดพระธรรมกาย” เพื่อให้สอดคล้องกับงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาและการฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย
ตลอดระยะเวลานับตั้งแต่ยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรมมาจนถึงปัจจุบัน วัดพระธรรมกายใช้วิธีสร้างวัดไปพร้อม ๆ กับสร้างพระและสร้างคน ตามแนวคิด “สร้างวัดให้เป็นวัด สร้างพระให้เป็นพระแท้ และสร้างคนให้เป็นคนดี” โดยจัดทำโครงการต่าง ๆ เป็นจำนวนมาก อาทิ โครงการสร้างอุโบสถพระไตรปิฎก และอาคารสถานที่รองรับผู้มาปฏิบัติธรรม โครงการบรรพชาอุปสมบท โครงการตอบปัญหาธรรมะ “ทางก้าวหน้า” โครงการปฏิบัติธรรมสาธุชน 7 วัน โครงการธุดงค์สุดสัปดาห์ โครงการปฏิบัติธรรมสาธุชนทุกวันอาทิตย์ ฯลฯ โครงการต่าง ๆ ของวัดพระธรรมกายหล่อหลอมให้สาธุชนบังเกิดสัมมาทิฐิ เห็นคุณค่าในพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดความรักความศรัทธาในพระพุทธศาสนายิ่งขึ้น
นอกจากนี้การได้รับความสุขภายในจากการปฏิบัติธรรม ยังทำให้สาธุชนทั้งหลายมีความเข้าใจและซาบซึ้งในมโนปณิธานของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ฯ ที่ต้องการให้ชาวโลกเข้าถึงพระธรรมกายมากยิ่งขึ้น ดังนั้น หลายท่านที่เคยเป็นชาวพุทธแค่ในทะเบียนบ้าน จึงเกิดความภาคภูมิใจในความเป็นชาวพุทธมากขึ้น และน้อมรับพระพุทธธรรมคำสอนมาปฏิบัติอย่างจริงจังในชีวิตประจำวัน อาทิ การทำทาน การรักษาศีล 5 ศีล 8 และการทำสมาธิ เป็นต้น บางท่านก็ตัดสินใจบวชเป็นพระภิกษุ สามเณร โดยไม่คำนึงถึงวันลาสิกขา หลายท่านอุทิศชีวิตมาเป็นอุบาสก อุบาสิกา หรืออาสาสมัคร เพื่อทำงานรับใช้พระศาสนา อีกทั้งยังเป็นกัลยาณมิตรชักชวนหมู่ญาติและเพื่อนฝูงเข้าวัด แล้วร่วมกันสนับสนุนงานพระศาสนาให้ขับเคลื่อนรุดหน้ามาจนกระทั่งปัจจุบัน
เมื่อสาธุชนเข้าวัดเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง สถานที่ปฏิบัติธรรมและพื้นที่ทำกิจกรรมต่าง ๆ จึงไม่เพียงพอต่อการรองรับผู้คน นับตั้งแต่อาคารหลังแรก คือ อาคารจาตุมหาราชิกาซึ่งจุคนได้ 500 คน จึงต้องสร้างสภาธรรมกายสากล (หลังคาจาก) ซึ่งจุคนได้ประมาณ 12,000 คนขึ้นมา ต่อมาเมื่อสาธุชนพากันเข้าวัดมากขึ้นจนอาคารหลังนี้ไม่พอรองรับ ในปี พ.ศ. 2528 เป็นต้นมา หมู่คณะวัดพระธรรมกายจึงร่วมใจกันขยายพื้นที่ออกไป และสร้างอาคารสถานที่ให้กว้างขวางขึ้น เพื่อให้เพียงพอต่อสาธุชนที่พากันมาปฏิบัติธรรม มาร่วมกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา และรองรับงานฟื้นฟูศีลธรรมโลกนับหมื่นโครงการ
แม้ช่วงมีการแพร่ระบาดโรคโควิด-19 วัดพระธรรมกายได้นำเทคโนโลยีสมัยใหม่ทั้งเว็บไซต์ ยูทูบ เฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์ อินสตาแกรม แอปพลิเคชันซูม (ZOOM) มาใช้เผยแผ่งานพระพุทธศาสนา อาทิ โครงการหยุดใจชนะภัยโควิด 2 เม.ย. – 31 ธ.ค. 2563 นั่งสมาธิออนไลน์ทั่วโลก 41,489,723 นาที โครงการสวดมนต์ข้ามปีออนไลน์ผ่าน ZOOM มีผู้เข้าร่วม 20,000 กว่าเซล เข้าถึงผู้ชม 100,000 กว่าราย โครงการธรรมยาตราบูชาธรรมมหาปูชนียาจารย์ ปีที่ 9 (ออนไลน์) ทั้งมอบเวชภัณฑ์และอุปกรณ์ป้องกันโควิด-19 แก่ คณะสงฆ์ วัด โรงพยาบาล โรงเรียน ชุมชนต่างๆ อาทิ แอลกอฮอล์ หน้ากากอนามัย กล้องเทอร์โมสแกน รวมมูลค่า 10,267,140 บาท มอบข้าวสาร เครื่องอุปโภคบริโภคช่วยผู้ประสบภัยโควิด-19 น้ำหนักรวมกว่า 10 ตัน เป็นต้น
