มีภัยต้องอาศัยบุญ
ในกาลนั้น เเคว้นกาลิงคะเกิดภัย ๓ อย่าง คือ ทุพภิกขภัย
(ขาดเเคลนอาหาร) ฉาตกภัย (จากความเเห้งเเล้ง) เเละโรคภัย
ชาวเเคว้นทั้งสิ้นพากันไปทันตบุรี กราบทูลร้องเรียน
ส่งเสียงอึงคะนึงที่ประตูพระราชวังว่า
ข้าเเต่เทวะ ขอพระองค์จงทรงให้ฝนตกเถิดพระเจ้าข้า
พระราชาทรงสดับดังนั้นเเล้ว ตรัสถามพวกอำมาตย์ว่า
พวกประชาชนร้องเรียนเรื่องอะไรกัน
พวกอำมาตย์กราบทูลความนั้นเเด่พระราชา
พระราชามีพระดำรัสถามว่า
พระราชาเเต่ก่อน เมื่อฝนไม่ตกทรงทำอย่างไร
พวกอำมาตย์กราบทูลว่า ทรงให้ทาน
ทรงอธิษฐานอุโบสถ
ทรงสมาทานศีล
เสด็จเข้าห้องสิริบรรทมตลอด ๗ วัน ณ พระที่ทรงธรรม
ขอให้ฝนตก
พระราชาสดับดังนั้นก็ทรงกระทำอย่างนั้นบ้าง
อรรถ. กุรุธรรมจริยาที่ ๓ มก. เล่ม ๗๔ หน้า ๗๒
