พึ่งตัวเองได้..เอาตัวรอดได้
ลูกทุกคนมีความสำคัญมาก แต่ไม่ค่อยจะรู้ตัวกันว่าตัวเองมีความสำคัญ พระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารท่านได้กล่าวเอาไว้ว่า “ตลอดแสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล นิพพานถอดกายไม่มีใครรู้เรื่องปราบมารเลย”
ความไม่รู้เป็นอันตรายนะ ที่ไม่รู้ก็เพราะไม่ได้ศึกษา ไม่ได้ศึกษาก็เพราะไม่รู้จะศึกษาอย่างไร ศึกษาได้จากที่ไหนและจากใคร แต่ลูกมีบุญมีบารมีมาก มีมากในระดับที่ได้มาอยู่ในเส้นทางของพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารได้บารมีอ่อนๆ น้อยๆ จะมาไม่ถึงท่านเลย แม้ไม่ได้เจอท่าน แต่ก็เจอสายวิชชา แปลว่า เราอยู่ในวงบุญของผู้รู้ ซึ่งพระเดชพระคุณหลวงปู่ได้สอนเอาไว้หมดแล้ว จะไปรู้ไปเห็นได้ก็คือ “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” มีอยู่ทางเดียวที่จะรู้และหลุดพ้นได้ ไม่มีทางอื่นอีกแล้ว ต้องรู้อย่างเดียวเท่านั้นจึงจะเอาตัวรอดเป็นยอดดี ถ้าเอาตัวรอดทางอื่นเป็นยอดแย่ ซึ่งเราจะเดินตามทางของพระเดชพระคุณหลวงปู่เท่านั้น ไปรู้ไปเห็นตามท่าน
ถ้าบารมีไม่มาก..ไม่มีวันที่จะได้นั่งตรงนี้ เพราะเรากำลังฝึกเป็นผู้รู้ เมื่อไปถึง ณ ตรงนั้นได้ เราก็จะเป็นที่พึ่งของทั้งหมด วันใดที่ลูกทุกคน อัตตา หิ อัตตะโน นาโถ พึ่งตัวเองได้แล้วถึงวันนั้น..เราจะไปปราบพญามารกัน แต่ตอนนี้ลูกต้องหวงแหนความแข็งแรง ความบริสุทธิ์ ความคิด คำพูด และการกระทำกันไว้นะ เหมือนคุณยายอาจารย์ ท่านจะหวงแหนสิ่งเหล่านี้มาก แม้อะไรที่จะมาเป็นมลทินของใจก็ไม่เอา ให้ใจใสๆ ผ่านไปสู่ระบบความคิด คำพูด การกระทำ แล้วภายในของลูกก็จะใสสว่าง
สักวันหนึ่งจะต้องเข้าถึงพระธรรมกายกันทั้งหมด มีที่พึ่งให้กับตัวเอง เอาตัวรอดได้ ให้ทุกคนพึงรู้เอาไว้ว่า “ลูกมีบุญมีบารมีมาก” แต่ตอนนี้เรากำลังฝึกฝน ซึ่งเราต้องทำให้ได้และทำให้ดีกว่าดีที่สุด เราคือคนสำคัญ เพราะฉะนั้น..ให้ตั้งใจฝึกหยุดนิ่งให้ดีนะ
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
คุณครูไม่ใหญ่
