เริ่มต้นอย่างถูกต้อง ดูเหมือนช้า แต่จะเร็ว
การเริ่มต้นที่ถูกต้องมีความสำคัญ แม้จะยังไม่ทันใจเราในตอนนี้ แต่ต่อไปในระยะยาวจะให้ผลที่ถูกต้องและจะเป็นที่พึ่งกับเราได้อย่างแท้จริง เมื่อเราทำได้ถูกต้อง..เราจะมีความสุขในการปฏิบัติธรรม แล้วการเห็นภาพภายในจะตามมาเองเป็นผลพลอยได้ ซึ่งต้องเห็นอยู่แล้ว เพราะแสงสว่างจะเกิดเมื่อใจหยุดนิ่งได้ถูกส่วน จะหยุดถูกส่วนได้เพราะเราทำถูกวิธี ซึ่งดูเหมือนช้าไม่ค่อยทันใจพวกเรา แต่ความจริงนั้นเร็วมาก
เราลองมองมุมกลับ เวลานั่งธรรมะแล้วเราตรีกองค์พระได้ ดวงแก้วได้ แต่เป็นภาพที่แข็งกระด้างและรู้สึกปวดหัว หน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นทุกที่ไม่มีประสบการณ์อะไรใหม่ๆ เกิดขึ้น และเป็นอย่างนี้มาเป็น ๑๐ ปี ๒๐ ปี ไม่ก้าวหน้าไปไหนทำให้เราเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย ก็เป็นเพราะว่า การเริ่มต้นที่ยังถูกไม่สมบูรณ์ ซึ่งอาจดีในตอนแรก แต่ในระยะยาว..ธรรมะจะไม่ก้าวหน้า ทำให้เรารู้สึกเบื่อการนั่งธรรมะ แล้วจะพลอยไม่เชื่อว่า “คนอื่นเขาเข้าถึงกันยังไง เขาไปเห็นกันยังไง" ทำอย่างนี้ดูเหมือนเร็วแต่จะช้า หากว่าเริ่มต้นอย่างถูกต้อง ดูเหมือนช้า..แต่จะเร็ว แม้ว่าจะไม่มีทางลัดอื่นใดก็ตาม แต่ถ้าเราทำถูกต้องถูกวิธีการแล้ว มันก็จะลัดไปเอง คือ ย่นระยะเวลาไปเอง
การเริ่มต้นอย่างถูกต้อง คือ มุ่งฝึกเรื่องหยุดนิ่งให้ได้รับความสุขทุกครั้งที่เราปฏิบัติไม่มากก็น้อย หรืออย่างน้อยก็ไม่ทุกข์ไม่มึน ไม่ซึม ไม่เกร็ง ไม่เครียดในระบบประสาทกล้ามเนื้อไม่เบื่อหน่ายในการนั่ง อย่างน้อยก็ต้องให้ได้อย่างนี้ อย่างดี คือให้ได้รับความสุขทุกครั้งแม้เพียงแวบเดียว การที่ได้รับความสุขทุกครั้งที่เรานั่งแม้ไม่นาน นั่นก็เป็นเครื่องยืนยันว่า เราปฏิบัติถูกต้อง และการปฏิบัติที่ถูกต้อง เป็นเครื่องบ่งชี้ว่า เราไปถูกทาง และจะมีประสบการณ์ภายในที่ดีขึ้นไปเรื่อยๆ จึงมาย้ำกันตรงนี้นะลูกนะ
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
คุณครูไม่ใหญ่
