ความสุขจากสมาธิ เกิดขึ้นได้เพราะใจหยุด
นั่งธรรมะแล้วต้องมีความสุขนะ เพราะเราเกิดมาเพื่อมีความสุข และวิชชาธรรมกายเป็นวิชชาของความสุข เป็นเส้นทางแห่งความสุข มีแต่ความสุขยิ่งๆ ขึ้นไป เหมือนยกสวรรค์ลงมาในเมืองมนุษย์ สุขอย่างเดียวเหมือนนิพพานที่มีแต่ความสุข
แม้แต่เทวดายังต้องลงมาถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อถามวิธีการแสวงหาความสุข เพราะเทวดาต้องการมีความสุขให้ยิ่งกว่านี้ขึ้นไปอีก ทั้งพรหมและอรูปพรหมก็ลงมาในเมืองมนุษย์ เพื่อเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้จะมีสุขจากฌานก็ยังลงมา ซึ่งวิธีการที่จะทำให้เข้าถึงความสุขภายในนั้น..เพียงแค่ทำหยุดนิ่งๆ เฉยๆ ไม่ต้องนึกนิมิตเป็นภาพก็ได้ เพราะเมื่อทำนิ่งๆ เฉยๆ พอถูกส่วน ก็จะถูกดูดเข้าไปเจอความสุขภายในได้ จะต้องทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่งให้ได้จริงๆ แต่หากยังปล่อยวางได้ไม่หมด ก็ต้องนึกนิมิตขึ้นมาเพื่อเป็นเครื่องผูกใจเอาไว้ไม่ให้ไปคิดเรื่องอื่น ซึ่งพอใจหยุดนิ่งถูกส่วนก็จะถูกดูดเข้าไปเจอความสุขภายในได้เหมือนกัน และจะเห็นไปตามความเป็นจริง เพราะฉะนั้น..ลูกนั่งธรรมะแล้วต้องมีความสุข ความสุขจากสมาธิจะเกิดขึ้นเพราะเราทำได้ถูกหลักวิชชา
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
คุณครูไม่ใหญ่
