ดูผ่าน อย่าดูพิศ
ดูผ่าน อย่าดูพิศ : เวลาดูให้ดูผ่าน อย่าดูพิศ ดูผ่านแล้วจะชัด ถ้าดูพิศจะผสมเพ่ง จะไม่ชัดเจน และเราจะเพ่งโดยไม่รู้ตัว ให้ดูผ่าน ๆ เพลิน ๆ จะได้เร็ว ถ้าดูพิศ จะช้า ข้างในแปลก ดูผ่านคือพิศ แต่ถ้าดูพิศจะกลายเป็นเพ่ง ต้องจำนะลูกนะ ลูกต้องทำซ้ำๆ ดูผ่าน ๆ คือ ดูสบายๆแต่ดูซ้ำ ๆ หลาย ๆ เที่ยว เพื่อจะจับจุดให้ได้ว่า จุดพอดีอยู่ตรงไหน ถ้าได้ช่วงเวลาที่ถูกส่วนแล้ว จังหวะที่พอดี ไม่ใช่เรื่องง่าย อย่าเพิ่งเลิก ให้ลืมเรื่องอื่นให้หมด เพราะว่าถ้าได้แล้วจะได้ตลอดชีวิต ถ้าถูกส่วนแล้วให้ปล่อยเรื่องอื่นข้างนอกเลย เพราะถ้าละเอียดแล้วจะติดทนนาน
ทำให้ถูกหลักวิชชา : เมื่อดู ๆ ไปเริ่มรู้สึกไม่มีความสุข เริ่มมีการเค้นภาพ ทำซ้ำ ๆ ไปเรื่อย ๆ พอจิตเราละเอียดสมบูรณ์ เราก็ดูทั้งหมดได้ ถ้ายังทำไม่ได้ ไม่นิ่ง ตื้อ ๆ ตัน ๆ ไม่ชัดแสดงว่า ตั้งใจมากไป ต้องแก้ตรงนี้ เพราะว่าความตั้งใจมาก จะทำให้ใจไม่สมบูรณ์ ตอนนี้พวกเราไม่ฟุ้งกันแล้วใช่ไหมจ๊ะ ตอนนี้พวกเราเหลือแต่ความตั้งใจมากไปเท่านั้น ลูกไม่ช้าหรอก และหลวงพ่อคอยได้ อย่าไปคิดเองว่า หลวงพ่อคอยไม่ได้ ไม่ทันใช้ เหลือแต่ทำให้ถูกหลักวิชชา ได้ขนาดนี้ก็ดีมากแล้ว มันน่าอัศจรรย์ด้วยซ้ำที่ก้าวมาถึงขนาดนี้ เหมือนพวกเราเพิ่งออกมาจากโคลน มาอาบน้ำอาบท่า ถ้าติดก็เริ่มต้นใหม่ เพราะหลวงพ่อเข้าใจ เอาที่ดูแล้วสบาย อยากดูอะไรก็ดู ให้มีความสุข
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๒
