บทที่ ๑๐๓
เหตุที่ทำให้ได้เป็นพระราชาหรือประธานาธิบดี
(๕ พฤษภาคม วันฉัตรมงคล)
วันนี้เป็นวันฉัตรมงคล เป็นวันครบรอบวันที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรงรับพระบรมราชาภิเษก เป็นพระมหากษัตริย์โดยสมบูรณ์
ในสมัยที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญยังมีชีวิตอยู่ มีคนไปถามท่านว่า พระราชาและประธานาธิบดี สั่งสมบุญต่างกันอย่างไร
พระราชาเมื่อขึ้นครองราชแล้ว มีพระราชอำนาจตลอดพระชนม์ชีพของพระองค์ แต่ประธานาธิบดีหรือนายกรัฐมนตรี มีอำนาจเป็นวาระ เมื่อหมดวาระก็หมดอำนาจ
หลวงปู่ให้สามเณรนั่งสมาธิตรวจดูก็พบว่า ในอดีตของพระราชา เป็นผู้สั่งสมบุญต่อเนื่องเป็นประจำไม่เคยขาด มีทรัพย์มากก็ทำบุญมาก มีทรัพย์น้อยก็ทำเต็มกำลังของตน ถึงคราวบุญส่งผล ก็ส่งผลอย่างต่อเนื่องตลอดอายุขัย แต่ผู้ที่เป็นประธานาธิบดีหรือนายกรัฐมนตรีนั้น เป็นคนใจบุญ แต่ทำบุญไม่ต่อเนื่อง ทำตามอารมณ์ นานๆ ทำสักครั้งหนึ่ง แต่เมื่อจะทำบุญก็ทุ่มเทเต็มที่ ทำสุดกำลัง ถึงคราวบุญส่งผลจึงให้ผลตามวาระ เมื่อบุญส่งผลจนหมดกำลังแล้ว จึงหมดอำนาจ
ขออนุโมทนาบุญกับท่านทานบดี ที่สั่งสมบุญเป็นประจำทุกวัน เมื่อถึงวาระสำคัญก็ทุ่มเทสั่งสมบุญบารมีอย่างเต็มที่ ย่อมเป็นแบบอย่างที่ดีแก่อนุชนในภายหลัง.
