ระเบียงทัศนะ

บุญนวล

.....บุญนวลเป็นหมอนวด

......สามีของบุญนวลเพิ่งเสียชีวิตไปไม่นานด้วยโรคตับ ทิ้งลูกสามคนไว้ดูต่างหน้า ในยุคคนล้นงานแบบนี้ หญิงชาวบ้านที่ได้รับการศึกษางูๆปลาๆอย่างบุญนวล ย่อมหาเลี้ยงชีพลำบากกว่าคนอื่น เริ่มแรกเธอทำงานรับจ้างทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นงานทำความสะอาดบ้าน ดายหญ้า ซักรีดเสื้อผ้า หรือแม้กระทั่งยกของ แต่ก็หาเงินได้แทบไม่พอยาไส้

.....แล้วโชคหรือเคราะห์ไม่ทราบแน่ ชักนำให้เธอรู้จักกับเจ๊แดง

......เจ๊แดงชวนบุญนวลไปนวดแผนโบราณ ยืนยันว่าถ้าตั้งใจทำดีๆ คืนหนึ่งจะได้เงินเป็นพันเชียว เงินหลักพันอาจน้อยเกินไปในสายตาคนทั่วไป แต่สำหรับบุญนวล เกิดมายังไม่เคยจับธนบัตรใบละพันเป็นบุญมือกับใครเขาสักที แถมงานนี้แค่นวดแผนโบราณ ไม่ต้องรับแขกแบบหมอนวดในตู้เสียหน่อย ไปทำดูคงไม่เสียหาย เจ้าจิตลูกคนโตกำลังเรียนมัธยม เดี๋ยวมีค่าโน่นค่านี่มาให้จ่ายไม่หยุดหย่อน ไหนจะเจ้าจ๊อบที่จวนจะจบประถมอยู่รอมร่อ แล้วยังเจ้าจิ๋วลูกคนเล็กอีกล่ะ

......อาชีพหมอนวดทำให้ชีวิตบุญนวลดีขึ้นบ้าง เธอเริ่มงานตั้งแต่เที่ยงไปจนถึงตีสอง ทำยอดได้พันกว่าบาท หักเปอร์เซ็นต์ให้เจ๊เจ้าของร้านไปครึ่งหนึ่ง เหลืออยู่ประมาณห้าหกร้อย ใช้ประหยัดหน่อยยังพอจะเหลือให้เจ้าตัวเล็กทั้งสามได้กินอิ่มไปหลายมื้อ

......หลังจากนั้นไม่นาน ลูกทั้งสามโตวันโตคืน กับภาระข้าวของเพิ่มราคาสูงขึ้นทุกวัน รายได้ของเธอเริ่มไม่พอกับรายจ่ายสารพัด เจ๊แดงอีกนั่นแหละที่ยุให้บุญนวลนอนกับแขก บุญนวลนอนก่ายหน้าผากคิดอยู่หลายคืน แต่เหลียวมองหน้าลูกสาวคนเล็กแล้วก็ตัดสินใจได้

......รุ่งเช้าบุญนวลไปวางใบลาออก แล้วไม่เคยไปทำงานอีกเลย นำเงินที่เก็บหอมรอบริบไปซื้อรถเข็นขายก๋วยเตี๋ยว แม้จะเหนื่อยกว่าเมื่อก่อนแต่ก็สบายใจ และไม่ต้องแลกกับอะไรอีกหลายอย่างที่เธอกลัว

......วันหนึ่งเจ้าจิ๋วลูกสาวคนเล็กถามบุญนวลว่าทำไมเธอถึงลาออก บุญนวลหยุดล้างจานชั่วคราว หันมายิ้มให้ลูกสาว แล้วกำมือยื่นให้ลูกสาวดู " ทายซิในนี้มีอะไร " เด็กน้อยยิ้มถามว่าอะไร " ถ้าอยากรู้เขกพื้นก่อน ๓ ที" เจ้าหนูน้อยทำตาม " เขกอีก ๕ ที " เด็กน้อยทำตามอีก แล้วบุญนวลแบมือให้ดูในนั้นมี
เหรียญ ๕ บาท " เขกอีก ๓ ทีซิจ๊ะ " หนูน้อยเบ้หน้า " ก็หนูดูแล้วนี่ ไม่เขกแล้วล่ะ"

.....บุญนวลหัวเราะร่วน " ความเป็นผู้หญิงก็เหมือนกันลูก ตราบเท่าที่รักษาไว้ยังมีค่า แต่ถ้าให้ดูง่ายๆเสียแล้ว มันไม่ต่างอะไรกับเงินห้าบาทนี้หรอก " เธอเอามือลูบหัวเด็กหญิงอย่างรักใคร่

" จำไว้นะลูก ศักดิ์ศรีลูกผู้หญิง มีค่ามากกว่าเงินมากมายนัก "
 

อุบลเขียว