บางคนเป็นมีลักษณะเก็บกด คือ ดูภายนอกเผินๆ เหมือนไม่มีอะไร
คนอื่นมองแล้ว คนนี้เป็นคนไม่มีปัญหา อยู่ไปเรื่อยๆ ไม่พูดไม่แสดงปัญหาอะไรออกมา
มีอะไรก็เก็บไว้ไม่พูด
ถึงเวลาก็ระเบิดตูมออกมา ช่วยไม่ทัน ถึงเวลาก็ไปเสียแล้ว เหมือนกับตายไปแล้ว
ปลุกไม่ฟื้น นอกจากขาดกัลยาณมิตรแล้ว ยังขาดโยนิโสมนสิการด้วย
ความอดทนกับการเก็บกดไม่เหมือนกัน ความอดทนจะต้องประกอบด้วยโยนิโสมนสิการ
ส่วนคนเก็บกด ถ้ามีโยนิโสมนสิการ ความคิดไม่ดีต้องหายไป ไม่ใช่อัดอั้นเอาไว้รอวันระเบิด
แต่ต้องคลายความคิดไม่ดีได้ตลอด มีใจที่โปร่งเบาตลอด
ดังนั้น คนที่เก็บกด คือ คนที่ขาดทั้งกัลยาณมิตรและโยนิโสมนสิการ
แต่บางคนไม่เก็บกด และไม่อดทน มีอะไรขึ้นระบายหมดเรียบ เอาความหนักใจทั้งหลาย
ไปอยู่กับคนรอบข้าง แล้วข้าพเจ้ากินอิ่มนอนหลับสบายใจ อย่างนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน
