แม้ในสมัยพุทธกาลเอง ขนาดพระสัมมาสัมพุธเจ้ายังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่ ก็ยังมีผู้ไม่เข้าใจหลักคำสอน ไม่หวังดี มากมายเช่นกัน.มนุษย์ไม่ได้เป็นศัตรูกันศัตรูที่แท้จริงคือสัมมาทิฏฐิกับมิจฉาทิฏฐิ เท่านั้น
เรามีหน้าที่ปลูกฝังสัมมาทิฏฐิ เขามีหน้าที่ปลูกฝังมิจฉาทิฏฐิ ต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่กันไป ต้องสร้างความเป็นสัมมาทิฎฐิและความสามัคคีในหมู่ชาวพุทธด้วยกันเองให้มากและขึ้นไปถึงระดับชาติ จนกระทั่งศาสนาพุทธกลับมาเป็นศาสนาประจำชาติ มีกฎหมายมาคุ้มครองผองภัยให้กับพระพุทธศาสนา เพราะศาสนาพุทธไม่สนับสนุนความรุนแรงทุกรูปแบบ แต่สนับสนุนการสร้างจิตสำนึกที่ดีงาม และฝ่ายอาณาจักรต้องเข้ามาทำนุบำรุงให้การคุ้มครองดูแลฝ่ายศาสนจักร
