ข้าแต่ภิกษุ

วันที่ 13 กพ. พ.ศ.2558

 

 

 

เทวดาทูลถาม: ข้าแต่ภิกษุ ทำไมพระองค์จึงไม่มีทุกข์ ทำไมความเพลิดเพลินจึงไม่มี ทำไมความเบื่อหน่ายจึงไม่ครอบงำพระองค์ผู้นั่งแต่ผู้เดียว ?


พุทธดำรัส ตอบ “ผู้มีทุกข์นั่นแหละจึงมีความเพลิดเพลิน ผู้มีความเพลิดเพลินนั่นแหละจึงมีทุกข์ ภิกษุย่อมเป็นผู้ไม่มีความเพลิดเพลิน ไม่มีทุกข์....”


* มารย่อมไม่สามารถทำลายบุคคล ผู้ไม่ตกเป็นทาสของความสวยงาม รู้จักควบคุมการแสดงออก รู้ประมาณในโภชนาหาร มีศรัทธา และมีความขยันหมั่นเพียร เหมือนลมไม่สามารถพัดโค่นภูเขา ฉะนั้น


* ท่านผู้ใดควบคุมอินทรีย์คือ ตา, หู, จมูก, ลิ้น, กาย, ใจ ได้ เหมือนม้าที่สารถีควบคุมได้อย่างดี ท่านผู้นี้หมดความไว้ตัว ไม่ตกอยู่ในอำนาจของกิเลส มีใจมั่นคง ย่อมเป็นที่โปรดปรานนับถือ แม้กระทั่งของเทวดาทั้งหลาย…

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.029813969135284 Mins