เรารู้ไหมชีวิตต้องการอะไร ?
อาตมาเคยอ่านประวัติของประธานาธิบดีมาร์กอส ผู้นำฟิลิปปินส์ สมัยที่เป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่ก่อนที่จะถูกประชาชนโค่นล้ม เขาเขียนบันทึกว่า
“ผมเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในฟิลิปปินส์ ผมมีทุกอย่างที่เคยใฝ่ฝัน พูดให้ถูกต้องคือ ผมมีทรัพย์สมบัติทุกอย่างเท่าที่ชีวิตต้องการ มีภรรยาซึ่งเป็นที่รัก และมีส่วนร่วมในทุกอย่างที่ผมทำมีลูก ๆ ที่ฉลาดหลักแหลม ซึ่งสืบทอดวงศ์ตระกูล มีชีวิตที่สุขสบาย ผมมีทุกอย่าง แต่กระนั้น ผมก็ยังรู้สึกไม่พึงพอใจในชีวิต”
มาร์คอสรู้ว่าเขาขาดอะไรบางอย่างแต่ไม่รู้ว่าขาดอะไร คนส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้ จึงต้องดิ้นรนแสวงหาไม่หยุด หลายคนคิดว่าเขาขาดเงิน จึงดิ้นรนให้ได้เงิน บางคนรู้สึกว่าขาดชื่อเสียง ตำแหน่งเล็กไป ก็ดิ้นรนเพื่อให้ได้มา แต่เมื่อได้มาแล้วก็ยังไม่พบความสุข
มาร์คอสเขียนในบันทึกว่าเขามีทรัพย์สมบัติทุกอย่างที่ชีวิตต้องการ แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่มี นั่นคือ "ความสงบเย็นในจิตใจ"
อาตมาอ่านประวัติของกษัตริย์องค์หนึ่งในอินเดีย คือ เอารังเซ็บ พวกเราอาจไม่เคยได้ยินชื่อเขา แต่พวกเราน่าจะรู้จักทัชมาฮาล ซึ่งกษัตริย์ชาห์ชะฮันสร้างให้แก่มเหสี คือ มุมตัส มุสตัสเป็นแม่ของเอารังเซ็บ เอารังเซ็บยึดอำนาจจากพ่อ ฆ่าพี่ กลายเป็นกษัตริย์ที่ทรงอำนาจมาก ขยายอาณาจักรไปอย่างกว้างขวาง
ช่วงที่เขาเรืองอำนาจนั้น มีคนประมาณการว่าเขาปกครองประชากรถึงหนึ่งในสี่ของโลก อินเดียในขณะนั้นกว้างใหญ่มาก ร่ำรวยมาก เพราะเขายึดเมืองที่เป็นแหล่งเพชรสำคัญ นักประวัติศาสตร์กล่าวว่าเขาร่ำรวยที่สุดในโลกในขณะนั้น
แต่ตอนที่เอารังเซ็บชราและใกล้ตาย เขาพูดกับลูกว่า
“ฉันมาและไปเหมือนคนแปลกหน้า ฉันไม่รู้ว่าฉันคือใคร และฉันกำลังทำอะไรอยู่”
คนที่ดิ้นรนมาทั้งชีวิต ได้แทบทุกอย่างไว้ในมือ แต่กลับถามคำถามนี้ แสดงว่า ชีวิตทั้งชีวิตที่ผ่านมาไม่พบอะไรเลยที่เป็นสาระ นับเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก
เฮนรี เดวิด ธอโร ซึ่งเป็นคนที่ใช้ชีวิตสมถะในป่าวอลเดน กล่าวว่า
“โศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต คือการใช้เวลาทั้งชีวิตตกปลา เพียงเพื่อจะพบว่ามันไม่ใช่ปลาตัวที่ต้องการ”
เศร้ามากเลยนะ คนแสวงหาสิ่งต่าง ๆ มากมาย ยอมเหนื่อยยาก ยอมกระทั่งทำชั่วทุกอย่างเพื่อให้ได้บางสิ่งบางอย่างมา มารู้เมื่อใกล้ตายว่า สิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่ตนต้องการ
พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo
