สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๑๗
ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง : ต้องครอบครองศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ได้ตลอด เวลา เพราะเป็นตำแหน่งที่ถูกต้องของใจ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ของเราสำคัญมาก ถ้าเราจับจุดของชีวิตตรงนี้ได้ก็ง่าย คำว่า ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่ง ๆ เราจะฟังผ่านไม่ได้ เพราะเราจะเข้าไปถึงจุดที่สำคัญของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ทำให้ใช้กายมนุษย์ได้สมบูรณ์ ให้นิ่งในนิ่งอย่างเบา ๆ สบาย ๆ จับหลักนี้ให้ได้ โล่ง เบา สบาย แล้วเราจะภูมิใจในการเข้าไปสู่ภายใน
ทำเฉยเมย : อย่าไปเสียดาย เวลาแสงสว่างเกิดขึ้น พยายามจะรักษาเอาไว้ วิธีรักษาที่ดีที่สุด คือ หยุดนิ่ง ทำเฉยเมย เฉย ๆ ถ้าตื่นเต้นไม่เป็นไร เราต้องยอมให้มันตื่นเต้นไปก่อน ต้องยอมให้ก่อน เพราะมันก็น่าตื่นเต้น หรือบางทีแสงสว่างวูบขึ้นมาก็อย่าไปเสียดาย ให้ทำนิ่ง ๆ ไว้ จะยาวขึ้น ๆ เดี๋ยวก็ได้ตลอด
ความสุขเพิ่มขึ้น : ถ้านิ่งแน่นได้ก็จะสว่าง เราก็จะได้เห็นของจริง เพราะของจริงมีอยู่จริง ถ้าเราทำจริง หยุดนิ่งได้จริง จะเห็นแจ้งจริง นิ่งก็มาจากการปล่อยวางทั้งหมดในโลก ทั้งคน สัตว์ สิ่งของ แล้วมันจะนิ่งแน่นเพิ่มขึ้น กระทั่งความคิดอื่นเข้ามาไม่ได้ แทรกไม่ได้ ความสุขก็จะเกิดขึ้น และจะเป็นเครื่องยืนยันว่า เราทำถูกต้อง ความสุขเพิ่มขึ้น ๆ แม้ความรู้สึกเฉย ๆ ก็ไม่ใช่ วันนี้สุข ๑๐% พรุ่งนี้สุข ๒๐% วันต่อไป ๓๐-๔๐-๕๐% ๑๐๐-๒๐๐-๓๐๐% ไปเรื่อย ๆ มีความสุขเพิ่มขึ้นตลอดเส้นทาง
คุณครูไม่ใหญ่
