สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๑๘
เราต้องนิ่งอย่างเดียว : อย่าตั้งใจมากจนเกินไป อย่ากังวล อย่าชะล่าใจ ประมาทปล่อยใจไปที่อื่น ความหยุดนิ่งที่สมบูรณ์ คือความสุข ไม่มีความสุข นั่นแปลว่า ยังนิ่งไม่สนิท ใจต้องเกลี้ยงทุกรอบ เพราะความสุขจะจูงใจให้เรานั่งนาน ๆ โดยไม่จำกัดกาลเวลา
เรา คือมนุษย์ธรรมดา : ภาพภายในมีอะไรให้ดูก็ให้ดูเฉย ๆ สบาย ๆ ภาพภายในชัดแค่ไหน เราก็ดูแค่นั้นไปก่อน แม้จะไม่ได้ดังใจ ที่เรารอไม่ได้เพราะมันไม่ได้ดั่งใจ ลูกไปยืนหน้ากระจกก่อนน่ะ แล้วลูกจะค้นพบ เรา คือมนุษย์ธรรมดา เราไม่ใช่เทวดา แปลว่า…เราก็ควบคุมอะไรได้ไม่หมด แม้ประสบการณ์ภายใน ณ จุดนี้ เรายังควบคุมอะไรไม่ได้ เราก็ต้องยอมมันก่อนนะ
ไม่นานเท่าไร : (ลูกยังไม่ทันนั่ง มีความรู้สึกว่า ตัวหนึ่งขยายออกไป อีกตัวหดเล็กเข้า ขยายกับย่อพร้อมกัน นานมาก จนเอ๊ะ…นาน เลยถอนออกมาครับ) มันก็ไม่นานเท่าไร ที่นานโน่น โน่นมันมีที่นาน อยู่ในโลกันต์ มันทรมานเหลือเกิน นี่ไม่นาน ลูกลองจับเวลาก่อนนั่งกับหลังนั่งนี่ อย่างมากก็ชั่วโมงหรือ สองชั่วโมง ไม่นานนะ มันไม่นานเลย เดี๋ยวคืนนี้จะนานกว่า เราจะม้วนเดียวจบไงล่ะ แล้วจะดี
คุณครูไม่ใหญ่
