สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๐
รวมหยุดเป็นจุดเดียวกัน : ภาพภายในที่เรายังเห็นได้ไม่ชัด เพราะเราไปใช้ความคิดโดยไม่รู้ตัว ติดทฤษฎีต่าง ๆ ที่เราเคยจำมา ซึ่งจะทำให้เราเกิดความสงสัยว่า เป็นยังไงนะ ซึ่งเราก็แค่ดูไปเฉย ๆ สบาย ๆ ใจต้องนิ่งแน่นดูเฉย ๆ ให้ภาพภายในชัดขึ้นมาเอง ต้องให้เห็น จำ คิด รู้ รวมหยุดเป็นจุดเดียวกัน ใจต้องหยุดนิ่งสนิทสมบูรณ์ เกลี้ยง สะอาดบริสุทธิ์ นุ่มนวล ควรแก่การงาน มันต้องบริสุทธิ์ปราศจากความคิดใด ๆ ทั้งสิ้นเลย
ใจต้องไม่ติดอะไรเลย : ความสุขเป็นฐานในทุกขั้นตอน ทำให้ถูกหลักวิชชา เราต้องแก้ไขด้วยตัวของเอง ไม่มีใครมาแก้ให้เราได้นะ ต้องมีความสุขความบริสุทธิ์เป็นฐาน และใจต้องไม่ติดอะไรเลย ติดแต่กลาง ทำไงเราถึงจะมีความรู้สึกแบบพระเดชพระคุณหลวงปู่ และคุณยายอาจารย์ฯ เพราะใจท่านเกลี้ยงไม่ติดอะไรเลย ถ้าหากเราไม่มีความรู้สึกแบบนี้ ก็ยากที่จะหยุดนิ่งได้ ซึ่งความสุขความบริสุทธิ์เป็นฐาน และความนิ่งแน่นจะมาพร้อมกัน“อย่าส่งใจไปคิดเรื่องอื่น ใจต้องไม่ติดอะไรเลย”ต้องมีความสุขและความบริสุทธิ์เป็นฐานในทุกขั้นตอน
คุณครูไม่ใหญ่
