การเจริญอุปสมานุสติเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย

วันที่ 03 สค. พ.ศ.2558

 

 การเจริญอุปสมานุสติเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย

            ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคกล่าวไว้ว่า เมื่อเจริญอุปสมานุสติอย่างที่ได้อธิบายมานี้ ทำให้ถึงเพียง “    อุปจารสมาธิ” ไม่สามารถส่งผลให้ได้ถึงฌานสมาบัติได้ เพราะว่าในบรรดากัมมัฏฐานทั้งหลาย กัมมัฏฐานทั้ง 4 คือ มรณานุสติ อุปสมานุสติ อาหาเรปฏิกูลสัญญาและจตุธาตุววัตถาน เป็นอารมณ์ที่มีสภาพละเอียดสุขุมลุ่มลึกยิ่งและยังมีความกว้างขวางลึกซึ้งอย่างไม่มีประมาณ ผู้บำเพ็ญกัมมัฏฐานที่ยึดเอาอารมณ์เหล่านี้ จำเป็นต้องระลึกไปในพระคุณอันกว้างขวางลึกซึ้งนั้น ตามกำลังสติปัญญาของตนโดยไม่มีประมาณ ดังนั้นองค์ฌานทั้ง 5 มีวิตกเป็นต้น ไม่สามารถที่จะตั้งอยู่ในอารมณ์เหล่านี้แล้วทำให้สมาธิมีกำลังกล้าจนกระทั่งฌานเกิดขึ้นมาได้(วิมุตติ 1/115,82) แต่ในวิธีการปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย เมื่อปฏิบัติจริงๆ แล้ว สามารถเลยไปกว่า “    อุปจารสมาธิ” ได้ โดยปฏิบัติดังนี้ เมื่อระลึกถึงคุณของพระนิพพานเป็นอารมณ์ บริกรรมด้วยคำที่เป็นคุณของพระนิพพาน คำใดคำหนึ่ง เช่น นิพฺพานํวรํ เป็นต้น ให้เหมือนคำภาวนาดังก้องอยู่ที่ศูนย์กลางกายจนใจสงบ คำภาวนาหายไป (เนื่องจากนิพพานเป็นสภาวะที่ลึกซึ้ง ยากที่จะกำหนดนิมิตใดเป็นตัวแทนของพระนิพพาน ดังนั้นจึงไม่ต้องกำหนดบริกรรมนิมิตใดๆ ทั้งสิ้น) เมื่อคำบริกรรมหายไป ใจสงบนิ่งตั้งมั่นอยู่ที่ศูนย์กลางกาย นิวรณ์ทั้งหลายไม่เกิดขึ้น ใจก็จะรวมตกศูนย์เข้าถึง “    ดวงปฐมมรรค” ได้เหมือนกัน ต่อจากนั้นก็เข้ากลางของกลางตามลำดับ เข้าถึงกายภายในและเข้าถึงพระธรรมกายในที่สุด

 

-----------------------------------------------------------------------------

 สมถกัมมัฏฐาน 40 วิธี

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0010168671607971 Mins