สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๖๑
ทำเท่าที่ทำได้ : ให้เริ่มจากจุดที่ง่าย และมีความสุขไปก่อน ให้ปล่อยไปเลย ทิ้งไปเลย ทิ้งไปให้หมด แล้วให้นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ไว้ตรงกลาง นึกถึงคุณยายอาจารย์ฯ และมหาปูชนียาจารย์ ปล่อยไปเลยนะ นิ่ง ๆ ดิ่งเข้ากลางไปเลย ลูกไม่ต้องทำอะไร แค่ทำนิ่ง ๆ ให้ถูกส่วน เดี๋ยวท่านเหล่านั้นก็จะฉุดเข้าไปสู่สภาวธรรมที่มีอยู่แล้วภายในเอง แล้วก็อย่าไปกดดันตัวเองนะ ใครที่ยังทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ให้ทำเท่าที่ทำได้ และให้ทำอย่างมีความสุข
ดิ่งไม่ใช่ดัน : การทำหน้าที่ที่แท้จริง ก็คือการไม่ต้องทำอะไรเลย นิ่ง ๆ อย่างเดียว หยุดในหยุด หยุดในหยุด นิ่งในนิ่ง นิ่งในนิ่ง เบา ๆ สบาย ๆ อย่าไปกดดัน ดิ่งไม่ใช่ดัน เพราะมันไม่เกิดประโยชน์อันใด แถมเกิดโทษ ลูกต้องพึงบอกตัวเองตรงนี้ให้ดี
ประคองใจให้อยู่ที่ศูนย์กลางกาย : พยายามหมั่นตรึกนึกคิดที่ศูนย์กลางกายอย่างสบาย ๆ ตลอดเวลา แม้นอกรอบเราควรประคองใจให้คลอเคลียนัวเนียอยู่ที่ศูนย์กลางกาย กระทั่งคุ้นติดอยู่ตรงนั้น เมื่อเราปฏิบัติธรรมในรอบ ใจจะรวมเร็ว ไม่ต้องเสียเวลาปรับใจ เพราะเราปรับตลอดเวลาอยู่แล้ว
คุณครูไม่ใหญ่
