สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๗๔
ต้องบริสุทธิ์ สุข และง่าย : อย่าไปลุ้นดัน ถ้าลุ้นดันมันก็ไม่เกิดประโยชน์ ลูกจะต้องพึงสอนตัวเองให้ดีนะจ๊ะ ถ้าเราปล่อยจริง ๆ เพราะเราละเอียด มันก็จะง่ายสำหรับเรา ต้องบริสุทธิ์ สุข และง่าย ถ้าเราแบ่งเป็นเสี้ยว ๆ ๆ นับอสงไขยไม่ถ้วน เอามาเสี้ยวเดียว ทำให้ละเอียดอย่างนี้นะจ๊ะ
ต้องไปพร้อม ๆ กัน : เห็นภาพแต่ว่า ความสุขลด หรือไม่มีความสุข เพราะกำกับปนความคิด มีความสุข แต่ยังไปไม่ถึงภาพก็ถูก แต่ยังไม่บริบูรณ์ มันต้องไปพร้อม ๆ กัน ล้อไปทาง แต่ตัวถังไปทางก็ไม่ได้ จักขุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างมาพร้อม ๆ กัน จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา
วางเฉยเป็นอุเบกขา : จำเอาไว้ว่า หยุดเป็นตัวสำเร็จ เราต้องวางเฉยเป็นอุเบกขาในทุก ๆ ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นดังกล่าว หรือนอกเหนือจากนั้น หยุดกับนิ่งอย่างเดียวเฉย ๆ มีความมืดให้ดู เราก็ดูไป ดูไปเรื่อย ๆ อย่างสบาย ๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น มีแสงสว่างให้ดูเราก็ดูไป มีดวงธรรมให้ดูเป็นดวงกลม ๆ ใส ๆ เราก็ดูไป มีกายให้ดูก็ดูไป มีองค์พระให้ดูเราก็ดูไป ดูไปโดยปราศจากความคิดแล้วก็ทำจิตให้สงบนิ่ง ๆ เฉย ๆ อย่างนี้ แค่นี้เท่านั้น เดี๋ยวเราจะอัศจรรย์ใจกับสิ่งที่เราทำอย่างนี้
คุณครูไม่ใหญ่
