สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๗๕
สม่ำเสมอ : ความสม่ำเสมอของการปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ที่จะทำให้เราเข้าถึงพระธรรมกายได้ แม้ว่าเราจะมีภารกิจมากน้อยเพียงใด ก็ขอให้เพิ่มสิ่งนี้เป็นภารกิจประจำวันเข้าไปด้วย และไม่ว่าเราจะอยู่ในอารมณ์ใดก็ตาม จะหงุดหงิด ขุ่นมัว หรืออารมณ์แจ่มใส สุขภาพจะแข็งแรง หรือจะเจ็บป่วยไข้ ซึ่งก็เป็นธรรมดาของสังขาร หรือกลับมาดึก ๆ ดื่น ๆ แค่ไหน ก็ขอให้ปฏิบัติธรรมไปเถอะ การที่เราปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอนี้ จิตใจของเราจะถูกขัดเกลาให้สะอาด บริสุทธิ์เพิ่มขึ้นทุก ๆ วัน ใจของเราจะคุ้นกับศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นที่สิงสถิตของพระธรรมกาย
เฉยทุกประสบการณ์ : ถ้าสมมติเราทำถูกวิธี ตัวมันจะไม่ทึบ ไม่แคบ ไม่อึดอัด มันจะโล่งโปร่งเบาสบาย สบายอย่างที่เราไม่เคยเป็นมาก่อน บางทีรู้สึกตัวหาย หรือหายเป็นบางส่วน มือหาย เท้าหาย อะไรต่าง ๆ เหล่านี้ ก็ให้เฉย ๆ นะลูกนะ เฉย ๆ อย่าลืมตา อย่าขยับตัว แล้วก็ไม่ต้องกลัวอะไร ทำเฉย ๆ เฉยทุกประสบการณ์ นิ่ง ๆ แล้วถ้ามันวูบลงไป บางคนอาจจะหวาดเสียว แต่บางคนก็ไม่หวาดเสียว ถ้าลงอย่างนุ่มนวล เคลื่อนไปอย่างนุ่มนวล แต่ถ้าพรวดพราดก็อาจจะสะดุ้งบ้างก็ช่างมัน มันหวาดเสียวก็อย่าหวาดเสียวนาน แต่ขอยืนยันว่าไม่มีอันตรายอะไร จะมีแต่สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นกับเรา
คุณครูไม่ใหญ่
