สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๗๙
เฉยในทุกประสบการณ์ : ทีนี้พอเราภาวนาไป ฝึกใจไปเรื่อย ๆ มันอาจจะมีปรากฏการณ์อะไรต่าง ๆ เกิดขึ้น กับร่างกายของเรา คือ ตัวมันจะพองบ้าง ตัวขยายบ้าง ตัวยืดสูงขึ้นไปบ้าง ขยายออกไปทางกว้างบ้าง หรือตัวยุบลงไปบ้าง ตัวโยกบ้าง ตัวโคลงบ้าง ตัวเบาบ้าง ตัวลอยบ้าง หรือหล่นลงไป เหมือนตกจากที่สูงลงไปบ้าง หรืออะไรที่นอกเหนือจากนี้ ให้ทำเฉย ๆ ในทุก ๆ ประสบการณ์ ให้ทำเฉย ๆ ทำใจหลวม ๆ เหมือนสวมเสื้อผ้าหลวม ๆ ให้ผ่อนคลาย แล้วก็ทำใจให้สบาย ๆ นิ่ง ๆ เฉย ๆ อย่างนี้เรื่อยไปเลย มีอะไรเกิดขึ้นเราก็ดูไป
เปลี่ยนแปลงโลก : คุณยายอาจารย์ฯ ท่านทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียวได้ นี่คือทฤษฎี แต่ในแง่ปฏิบัติ ทำยังไง ถึงจะทิ้งไปได้เลย สำหรับตัวเราเอง…ปุ๊บ…เข้าไปได้เลย เหมือนเราไม่เคยเจอภารกิจงานหยาบมาก่อน ลูก ๆ อย่าเอาเรื่องหยาบ ๆ เข้ามากวนใจกันนะ เพราะสิ่งนี้เป็นข้าศึกต่อการกุศล และพรหมจรรย์ ลูกอย่ากระทบกระทั่งกัน ลูก ๆ ต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน สำคัญนะลูกนะ ต้องเป็นทีม ลูกต้องทำเป็นทีม เพราะทำตามลำพังไม่ได้ ต้องเป็นทีม แล้วลูกจะได้ทราบว่า ทำไมหลวงพ่อถึงพูดยังงี้บ่อย ๆ ลูก ๆ อย่าเบื่อนะ เพราะเรื่องนี้ต้องพูด เหมือนการตอกตะปู เราตอกทีเดียว มันไม่มิด ไม่สนิท ไม่แน่น จึงต้องย้ำบ่อย ๆ
คุณครูไม่ใหญ่
