บทความประจำวัน

หัวใจของวินัยในทางโลก คือ ความตรงต่อเวลา เพราะว่าถ้าเวลาไม่ตรงแล้วทุกอย่างรวนหมดเลย ถึงเวลาประชุมไม่ประชุม ถึงเวลากินไม่กินถึงเวลานอนไม่นอน รวนหมด

สำหรับใครที่ยิ่งทำงานแล้วยิ่งขี้โมโห ยิ่งเจ้าโทสะ ก็มีข้อคิดอยู่หน่อยนึง ยิ่งรับผิดชอบมาก แล้วจัดระบบไม่เป็น วางระบบระเบียบไม่เป็น เลยมีความรู้สึกว่างานเรามันท่วม งานมันมาก

ไม่ว่าเราจะทำอะไร แม้สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่มีผลข้างเคียงที่ตามมาน่ะ ปู่ย่าตาทวดจึงสั่งเอาไว้

 ขอให้มั่นใจในบุญทุกวันคืน บุญเก่าก็ทบทวนระลึกถึง ทบทวนของเราเรื่อยไป ว่าเราได้ทำบุญอะไรมาบ้าง

สำหรับการตักเตือนกันคือ ถ้าเรื่องที่เตือนเป็นเรื่องหนัก ๆ วันหนึ่งห้ามเตือนกันเกินสองเรื่อง เดี๋ยวจะรับไม่ไหว

ในยามตกทุกข์ได้ยาก พยายามช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อย่างเหมาะสมถูกวิธี

การรักษาความสะอาด ช่วยให้คนกระทบกระทั่งกันน้อยลง

มีข้อคิดนิดหนึ่ง แต่โบราณห้ามเด็ดขาด คือ ถ้าในครอบครัวตอนเช้าจะพูดเรื่องดียกใจก็ได้ ถ้ามีความจำเป็นจะต้องตำหนิก็เอา เพราะถ้าได้นอนหลับเต็มอิ่มตื่นเช้ามาใจยังสดชื่นอยู่ ตำหนิกันด้วยความเป็นธรรม ใจมันก็รับได้

 เราเคยได้ยินโบราณท่านว่า “อายุพระพุทธศาสนาจะอยู่คู่โลกไปถึง ๕,๐๐๐ ปี ตอนนี้อยู่ในช่วงกึ่งพุทธกาลคือ ๒,๕๐๐ ปีเศษ” ความจริง ความเข้าใจตรงนี้คลาดเคลื่อนไปหน่อย

อยากจะให้ลูกหลาน อยากจะให้คนในครอบครัวของเราดีอย่างไร ก็เอาตัวของเรานั่นล่ะ เป็นต้นแบบทำความดีเข้าไปให้ได้อย่างนั้น

เมื่อเข้าวัดใหม่ ๆ สมัยอยู่บ้านธรรมประสิทธิ์ ที่วัดปากน้ำ โดยเฉพาะมาทำบุญวันอาทิตย์ต้นเดือน พอถึงตอนเย็นกำลังจะกลับยายก็แนะว่า “คุณรักษาใจไว้ให้ดีนะ

 ธรรมะทุกข้อจะออกผลมีฤทธิ์ต่อเมื่อกลายเป็นคุณธรรมหรือกลายเป็นนิสัยในตัว หากเพียงเอาแต่ท่อง ยังไม่เป็นธรรมะ นาน ๆ ทีทำทีปฏิบัติที ก็ยังไม่เป็นธรรมะ

เพราะเรามีน้ำใจ เคยให้การช่วยเหลือใครต่อใครมาก่อน

เมื่อต่างคนต่างแรง มันก็มีแต่ความเดือดร้อนด้วยกันทั้งสองฝ่าย โลกปัจจุบันนี้กับโลกเมื่อล้านปีมีลักษณะคล้าย ๆ กันคือ เมื่อผูกโกรธกันเสียแล้ว การจะไปเอาผิดเอาถูกเอาเหตุเอาผลกันนั้นมันไม่มีแล้ว มีแต่จะเอาแพ้เอาชนะกัน

 คุณธรรมความดีทุกอย่างที่เราพากันมาประพฤติปฏิบัติกันในวันพระนี้ จะเป็นต้นแบบให้ลูก ๆ หลาน ๆ ตัวเปี๊ยก ๆ ที่นั่งอยู่ข้างหน้านี้

"เรื่องการช่วยมันก็คือการช่วย ช่วยให้เขาพ้นทุกข์ มันก็เป็นบุญเป็นกุศลของเราอยู่แล้ว

ในโอวาทปาฏิโมกข์ ข้อที่ว่า ปาฏิโมกเข จะ สังวะโร แปลว่าความสำรวมในศีลและมารยาท ความสำรวมในศีลและมารยาท ตรงนี้อยากจะฝากเป็นข้อคิดสำหรับผู้ที่มีลูกน้องอยู่ในมือ มีลูกจ้างอยู่ในมือ ในออฟฟิศ

ไม่ว่าเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับชีวิตพระของเราทั้งหมด ตั้งแต่โบราณมาแล้วใช้อยู่คำหนึ่ง คือคำว่า หลังอิงต้นโพธิ์ หมายถึง จะทำอะไรก็ให้อิงหลักธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเอาไว้

"นั่งสมาธิแล้วไม่ปลื้ม สวดธรรมจักรแล้วไม่ปลื้ม ทำบุญแล้วไม่ปลื้ม ขาดทุนนะ 

"มือถือก็มีจะไลน์จะแชร์อะไรกันก็มี ยุคนี้มันง่ายแสนง่ายอยู่แล้ว แต่ว่า ช่วงนี้ป่วยไข้อะไรไหม ถ้าป่วยไข้งั้นต้องติดตามถี่ ไม่ว่าจะเรื่องกินเรื่องนอนเรื่องขับถ่าย เรื่องตื่น เรื่องเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่มของท่าน

โรงเรียนชั้นอนุบาลในญี่ปุ่นมีการสอนเพื่อให้เด็กรู้จักยิ้มและขอบคุณ