ผลการปฏิบัติธรรม
เรื่อง : พระบริบูรณ์ ธัมมวิชโช
วันนี้คุณได้ภาวนา “สัมมา อะระหัง”
อย่างจริงจังแล้วหรือยัง?
การทำสมาธิ คือ การทำจิตตั้งมั่นในอารมณ์ที่ดี อารมณ์เดียว อารมณ์สบาย โดยมีกุศโลบายที่จะช่วยให้ใจหยุดนิ่งได้เร็วขึ้น คือ การกำหนดบริกรรมนิมิตและบริกรรมภาวนาควบคู่กัน บริกรรมนิมิตก็คือการกำหนดดวงแก้วกลมใสหรือองค์พระแก้วใสมาตั้งไว้ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตำแหน่งเหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ พร้อม ๆ กับบริกรรมภาวนา โดยให้เสียงภาวนาดังขึ้นมาในใจในตำแหน่งศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นั้นว่า “สัมมา อะระหัง ๆ ๆ” นี่เป็นวิธีการเบื้องต้นที่จะนำพาใจของเราให้เข้าถึงสันติสุขภายใน ซึ่งถ้าผู้ปฏิบัติธรรมสามารถปฏิบัติเช่นนี้อย่างใส่ใจ ย่อมได้เข้าถึงธรรมสมความปรารถนาอย่างแน่นอน ดังตัวอย่างประสบการณ์ภายในของพระภิกษุธรรมทายาท ที่จะเล่าให้ฟังในฉบับนี้...
พระธีรยุทธ ฌานสุโภ อายุ ๔๑ ปี
โครงการอุปสมบทหมู่รุ่นเข้าพรรษา ๑๐๐,๐๐๐ รูป
ทุกหมู่บ้านทั่วไทย ครั้งที่ ๘ ศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย
“อาตมาเป็นคนกรุงเทพฯ โดยกำเนิด ก่อนเข้ามาบวชทำงานเกี่ยวกับ Graphic Product & Graphic Design เกี่ยวกับงานผลิตทั้งหมดของบริษัท ทำงานไม่มีวันหยุด ไม่มีเวลาแม้แต่จะสนใจสิ่ง รอบข้าง ขอให้งานเสร็จอย่างเดียว ทำงานต่างจังหวัด ไม่ค่อยได้เจอกับครอบครัวสักเท่าไร แต่โยมพี่สาวกับโยมแม่เข้าวัดพระธรรมกาย มานานแล้ว ประมาณ ๓ - ๕ ปี วันหนึ่งมีโอกาสได้คุยกับโยมพี่สาว โยมพี่สาวชวนอาตมาไปวัดพระธรรมกาย เนื่องจากอาตมาเป็นคนสนใจธรรมะอยู่แล้ว ก็เลยไปกับโยมพี่สาว
“จำได้ว่า ไปวัดวันแรกพบเห็นคนเยอะมาก ลานจอดรถไม่เหลือที่ว่างให้จอด ต้องไปจอดข้างนอกแล้วเดินเข้ามา เห็นคนใส่ชุดขาว เต็มไปหมด ราวกับเทวดาเดินดิน อาตมาได้ไปนั่งสมาธิที่ห้องแก้ว-สารพัดนึก และเมื่อประมาณ ๔ เดือนที่แล้ว พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีโครงการอุปสมบทหมู่รุ่นเข้าพรรษา ๑๐๐,๐๐๐ รูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย อาตมาก็เลยตัดสินใจบวชวันนั้นเลย
“เมื่อบวชแล้วก็ได้ฝึกตัวและนั่งสมาธิ สำหรับวิธีการนั่งสมาธิของอาตมา อันดับแรกสุด อาตมาเชื่อว่าคนเรามีองค์พระอยู่ในตัว ทุกคน เวลานั่งไม่ต้องคิดอะไร เราไม่มีใครให้ผูกพัน ไม่มีครอบครัว ไม่มีสิ่งยึดติดค้างใจ แล้วนึกถึงบุญที่ทำให้ปลื้ม อย่างเช่น บุญที่อาตมาปลื้มมาก ๆ ก็คือ บุญบวช พอนึกถึงบุญแล้ว จากนั้นก็ทำใจสบาย ๆ เบิกบาน นั่งในท่าที่สบายที่สุด แต่ต้องหลังตรงจริง ๆ ทำตาพริ้ม ๆ เดี๋ยวตาจะปิดเอง พร้อมกับท่อง ‘สัมมา อะระหัง’
“อาตมามีประสบการณ์ที่ดีในการนั่งสมาธิตั้งแต่วันแรกที่เข้าวัด ก่อนบวชอาตมานั่งแล้วเหมือนตัวลอย ๆ สบายมาก ท่อง ‘สัมมา อะระหัง’ ไปเรื่อย ๆ พอได้บวชพระแล้ว ยิ่งมีประสบการณ์ดี ๆ เพิ่มมากขึ้น นั่งแล้วเห็นดวงแก้วเล็ก ๆ ปรากฏอยู่ในท้อง มีความสุขมาก เหมือนอยู่คนเดียวในโลก
“แต่วันที่จำได้ไม่ลืมเลยก็คือ วันที่ ๑๙ กรกฎาคม หลังจากอุปสมบทได้หนึ่งวัน ไม่ทราบว่าเกิดอะไรกับตัวเอง คือ อาตมารู้สึกว่าตัวเองตื่นขึ้นมาพร้อมกับความฟุ้งซ่าน มีภาพต่าง ๆ หลุดเข้ามาในสมองเต็มไปหมด และเกิดความรู้สึกว่า อยากจะลาสิกขามาก ตอนนั้นเข้าใจเลยว่า คำว่า ‘ผ้าเหลืองร้อน’ เป็นอย่างไร
“พอเกิดความรู้สึกอย่างนั้น จึงคิดว่าน่าจะเป็นวิบากกรรมของเราที่ดลใจให้เราคิด เลยรีบนั่งสมาธิและภาวนาไปเรื่อย ๆ ตั้งใจท่อง ‘สัมมา อะระหัง’ ๑ - ๕๐๐ ครั้ง สักพักก็เห็นดวงแก้วลอยขึ้นมาจากกลางท้อง แล้วก็รู้สึกเหมือนโดนดูดเข้าไปใน ดวงแก้ว แรก ๆ ก็ตกใจ แต่ก็ประคองสติไว้ พอถึงปลายทางก็รู้สึกเบาสบาย เหมือน ลอย ๆ แล้วก็เกิดเป็นองค์พระองค์ใหญ่ขนาดคลุมอาตมาได้ทั้งตัวปรากฏขึ้น วันนั้นถือเป็นครั้งแรกที่มีความสุขทั้งวัน
“สมาธิทำให้อาตมาเป็นคนใจเย็น มีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา อาตมาบอกญาติโยมเสมอว่า การท่อง ‘สัมมา อะระหัง’ นั้นดีอย่างไร และการมีองค์พระ มีดวงแก้ว ก็เหมือนกับมีดวงบุญอยู่กับเราตลอดเวลา”
การใช้ชีวิตประจำวันของเรามักจะเจอเรื่องราวมากมายไหลผ่านเข้ามาให้นึกให้คิด และการคิดทำให้เกิดอารมณ์ที่หลากหลาย ไม่อาจทำให้อารมณ์เดียวตั้งมั่นได้ ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องหยุดคิดให้ได้ แต่การหยุดคิดนั้นยาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสสอนว่า ให้มีสติสัมปชัญญะ สติ คือการระลึกได้ (ในขณะปัจจุบัน) สัมปชัญญะ คือ การรู้สึกอยู่กับสติที่ระลึกได้ (ในขณะปัจจุบัน) นั้น แล้วสืบต่อให้นานขึ้น ๆ ดังนั้นการที่เราได้กำหนดบริกรรมนิมิตและบริกรรมภาวนาว่า “สัมมา อะระหัง ๆ ๆ ๆ” ควบคู่กันอย่างต่อเนื่องนี้เอง จะเป็นเครื่องช่วยประคองสติสัมปชัญญะของเราให้ไม่เผลอและ มีอารมณ์เดียวได้รวดเร็วขึ้น
สรุปใจความสำคัญที่เราพึงต้องสำรวจตัวเองก็คือ ทุกครั้งที่เรานั่งสมาธิ เราได้ใส่ใจในรายละเอียดของการบริกรรมนิมิตและ บริกรรมภาวนาให้ต่อเนื่องอย่างจริงจังแล้วหรือยัง ถ้ายัง.. ลองปฏิบัติอย่างจริงจังให้มากขึ้นดีไหม เราจะได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในพรรษานี้สมความปรารถนา..
สมาธิทำให้อาตมา
เป็นคนใจเย็น มีสติ
อยู่กับตัวตลอดเวลา
อาตมาบอกญาติโยม
เสมอว่า การท่อง
‘สัมมา อะระหัง’
นั้นดีอย่างไร
และการมีองค์พระ
มีดวงแก้ว
ก็เหมือนกับมีดวงบุญ
อยู่กับเราตลอดเวลา
