วิธีแก้แค้นอย่างถูกหลักวิชชา

    มีหลายคน เมื่อโดนคนทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ ก็มักจะตอบกลับด้วยการทำให้เจ็บคืน ซึ่งดูเผิน ๆ ก็เหมือนจะยุติธรรมดี แต่แท้ที่จริงแล้วเป็นการก่อเวร ผูกเวรกันแบบไม่จบไม่สิ้น

      ที่สำคัญการกระทำเช่นนี้ ยังเป็นการแสดงออกถึงภูมิต้านทานของจิตใจที่อ่อนแอ เพราะพลังแห่งความดีไม่ได้ช่องส่งผล เนื่องจากความรู้สึกผูกโกรธครอบงำอยู่ทำให้คิดที่จะทำร้ายเขาตอบ โดยเข้าใจผิดว่า การทำร้ายเขาตอบจะทำให้ตัวเองสบายใจ แต่ความจริงแล้วความไม่สบายใจจะเกิดขึ้นกับทั้งสองฝ่าย

       ฉะนั้น..ทางที่ถูกต้อง เราต้องแก้แค้นอย่างถูกหลักวิชชา คือ ต้องคลี่คลายความโกรธที่ผูกไว้กับใจ ต้องแก้มันออกจากใจด้วยการฝึกสมาธิ เพื่อที่ใจจะได้คลายความโกรธ เมื่อใจตั้งมั่นหยุดนิ่งสนิทอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ใจจะมีภูมิต้านทาน ความสุขจะเข้ามาแทนที่จนใจเราอยู่เหนือความรู้สึกที่อยากจะแก้แค้น

       เมื่อเป็นเช่นนี้..สักวันหนึ่งผู้ที่ทำร้ายเราก็จะเกิดความสำนึกผิดขึ้นเอง ดังเรื่องราวของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงให้อภัยแก่พระเทวทัตจนกระทั่งพระเทวทัตสำนึกผิดนั่นเอง...