โดย : พระมหามนต์ชัย มนฺตาคโม
บุคคลผู้เป็นเอก ย่อมบังเกิดขึ้น เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขเพื่อเกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก
ย่อมบังเกิดขึ้น เพื่ออนุเคราะห์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เป็นผู้ที่หาได้โดยยากอย่างยิ่ง
ในคนร้อยคนจะหาคนกล้าได้สักคนหนึ่ง ในคนพันคนจะหาผู้เป็นบัณฑิตได้เพียง ๑ คนเท่านั้น
ในคนแสนคน จะหาผู้ที่พูดจริง มีสัจจะ ก็ได้เพียงคนเดียว
ส่วนผู้ที่เสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่รู้จะหาได้ยังไง
บรรดาบุคคลทั้งหลายก็มักจะแสวงหาสิ่งใดสิ่งหนึ่ง บางคนก็แสวงหาหลายๆ สิ่ง ตัวเรามีความเกิดเป็นธรรมดา มีความแก่เป็นธรรมดา มีความเจ็บ มีความตายเป็นธรรมดา ก็ยังแสวงหาสิ่งที่ยังต้องเกิด ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตายเป็นธรรมดา นั่นก็คือความคิดของคนทั่วๆ ไป แต่คุณยายท่านเป็นผู้ที่แสวงหาสิ่งที่ประเสริฐ คือแสวงหาสิ่งที่ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย นั่นก็คือ ธรรมะ ธรรมะเป็นสิ่งเดียวที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ทรงเคารพ
ธรรมะอันประเสริฐนี้เอง ที่มีอานุภาพ สมกับคำที่กล่าวว่า อัปปมาโณ ธัมโม ก็ได้นำพา คุณยายให้ได้มาพบกับปูชนียาจารย์ ผู้เลิศ คือ หลวงปู่วัดปากน้ำ แล้วคุณยายก็ได้ปฏิบัติธรรม ด้วยความที่รักธรรมะเป็นที่สุด จึงทำให้ธรรมะละเอียด แล้วก็เชี่ยวชาญเป็นเลิศ ได้ทำหน้าที่ที่เลิศ คือ การทำวิชชาปราบมาร
แล้วคุณยายยังได้มาสร้างบุญสถานอันศักดิ์สิทธิ์ ได้เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศให้กับพวกเรา แม้ว่าคุณยายจะยังอยู่หรือว่าจะละสังขาร ไปแล้วก็ตาม ถ้าใจของเรามีความเลื่อมใสศรัทธาในคุณยายเสมอกันแล้ว บุญอันเลิศที่เกิดก็ย่อมเสมอกั
อคฺคาย ทานํ ททตํ
อคฺคํ ปุญญํ ปวฑฺฒติ
อคฺคํ อายุ จ วณฺโณโจ
ยโส กิตฺติ สุขํ พลํ
เวลาที่หลวงพี่เรียนทางโลกนี่ ก็มักจะติดเรื่องของความรู้ที่จะต้องค้นคว้าจากการอ่านตำรับตำรา ยิ่งเรียนทางโลกนี่แปลกมาก เพราะว่าปริญญาตรีก็รู้เฉพาะสาขา พอต่อปริญญาโทก็รู้น้อยลงไปอีก แต่ว่าเจาะลึกละเอียด พอเรียนต่อปริญญาเอก ก็ยิ่งรู้น้อยลงไปอีก ตีวงแคบลงไป ยิ่งเรียนยิ่งคร่ำเคร่ง เวลาที่หลวงพี่มาศึกษาธรรมะครั้งแรกๆ ก็คิดว่าจะต้องเรียนแบบนี้ คืออ่านหนังสือ พยายามตีความ แล้วก็พยายามจำ แต่พอมาเห็นคุณยาย ได้มารู้ประวัติของคุณยายว่า คุณยายท่านอ่านหนังสือไม่ออก แต่แตกฉานเชี่ยวชาญธรรมะมาก ก็ทำให้มีบุคคลที่เป็นประจักษ์พยานว่า การศึกษาธรรมะที่จะให้รู้เชี่ยวชาญแตกฉานได้ ต้องเกิดจากการปฏิบัติธรรม แล้วก็ใจหยุดใจนิ่ง ถ้าไม่มีผู้ที่เป็นตัวอย่างแล้ว หลวงพี่ก็คงเรียนธรรมะแบบนักศึกษาทั่วๆ ไป คืออ่านตำรับตำรา พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคนอื่น แต่วิชชาทางธรรมเป็นสิ่งที่ต้องอาศัยความเข้าใจ และการเข้าถึง
ชาตินี้ยายกลัวอยู่อย่างเดียว กลัวว่าจะได้บุญน้อย
บุญจะแพ้คนอื่นเขา เพราะว่าถ้าเรามีบุญมากแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรารถนาก็สำเร็จ ที่จะทำก็สำเร็จทุกๆ อย่าง ใครมาขวางไม่ได้ ด้วยอำนาจบุญ เพราะฉะนั้น การมีบุญมากเป็นสิ่งที่ดีที่สุด จะทำสิ่งใดก็ทำได้ทุกๆ อย่าง แล้วก็สำเร็จทุกอย่างด้วยี่"
คุณยายอาจารย์
มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย
ยกตัวอย่างความรู้ทางโลกไอน์สไตน์เป็นผู้ที่ค้นพบทฤษฎีสัมพันธภาพ แล้วก็นำมาใช้สร้างระเบิดปรมาณู ไอน์สไตน์เขาบอกว่า มีคนที่แต่งหนังสือเกี่ยวกับทฤษฎีสัมพันธภาพอยู่ ๙๐๐ เล่ม แต่มีคนที่รู้จริงๆ เพียง ๑๒ คนเท่านั้น นั่นคือความรู้ที่เป็นรูปธรรมนะ ก็ยังมีคนที่รู้จำ อยู่เยอะแยะ หาผู้ที่จะรู้จริงแล้วก็สั่งสอนลูกศิษย์ลูกหา มีหลักการนำไปประพฤติปฏิบัติอย่างคุณยายได้ยากอย่างยิ่ง
คุณยายอาจารย์ของเรา หลวงพี่ว่า ท่านตอบปัญหาธรรมะมาหลายสิบปี เฉพาะพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้ง ๒ องค์ก็เป็นร้อยเป็นพันปัญหา แต่คุณยายสามารถจะตอบได้อย่างถูกต้อง แล้วก็นำไปใช้ประพฤติปฏิบัติได้
ต่อมาภายหลังไอน์สไตน์รู้ว่า ทฤษฎีของเขาได้ถูกนำไปสร้างเป็นระเบิดปรมาณู แล้วก็ไปปล่อยลงที่ฮิโรชิมากับนางาซากิ เขาถึงกับกุมขมับเลย แล้วก็เสียใจมาก บอกว่าถ้ารู้ว่าคนเอาทฤษฎีของเขาไปทำลายล้างกันขนาดนี้ เขาจะไม่คิดทฤษฎีนี้ออกมา
ความรู้ทางโลกนี่เป็นเหมือนกับเป็นเปลือก เป็นกระพี้ เป็นเนื้อ ถ้าขาดความรู้ธรรมะที่เป็นแก่นแล้ว คนก็จะนำไปใช้ผิดๆ ได้ ปัจจุบันนี้นี่ระเบิดปรมาณูที่สะสมกันอยู่ในโลก ถ้าระเบิดพร้อมๆ กัน โลกใบนี้ก็ไม่พอ ความรู้ของเขาเป็นความรู้ที่ไม่บริสุทธิ์ จะเกิดปัญหาในภายหลัง
แต่ความรู้ที่คุณยายสอนเป็นความรู้ที่สะอาด เป็นความรู้ที่บริสุทธิ์ เป็นความรู้ที่เกิดจากแก่นกลาง เพราะฉะนั้นจึงก่อให้เกิดประโยชน์สุขให้กับคนเป็นหมื่นเป็นแสนคน เป็นล้านๆ คนในอนาคต
ชีวิตเป็นของน้อย ไม่ได้ยืนยาวเลย ผู้ที่มีบุญมีบารมีมากๆ อย่างคุณยาย เมื่อละสังขารไป แต่ความดี บุญบารมีที่คุณยายทำไว้เป็นภูเขานั้น ทำให้คุณยายอยู่บนโลกก็มีความบันเทิงเบิกบาน ละสังขารแล้วก็มีความบันเทิงเบิกบาน ท่านเบิกบานในโลกทั้งสอง เพราะความไม่ประมาทในธรรมนั่นเอง
