โอวาทพระราชภาวนาวิสุทธิ์
(หลวงพ่อธัมมชโย)
วันอาทิตย์ที่ ๑ และ ๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๐
ความสำคัญของพระธรรมกายประจำตัว และมหาธรรมกายเจดีย์
เมื่อปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงธรรมกายแล้ว ความสงสัยก็จะหมดสิ้นไป เราจะรู้จักคำว่าพระรัตนตรัยเป็นอย่างไร การเข้าถึงไตรสรณาคมน์เป็นอย่างไร เป็นที่พึ่งที่ระลึกได้อย่างไร
ความสงสัยไม่มีอยู่ในใจเรา ณ ตรงนั้นว่า สิ่งที่เราเห็นนี้ใช่หรือไม่ใช่ หายสงสัยด้วยตัวของตัวเอง เมื่อเราเข้าถึงธรรมกาย เราจะเข้าใจเลยว่า ทำไมถึงเรียกว่าธรรมกาย
คำว่าธรรมกายนี้ ชาวพุทธต่างประเทศโดยเฉพาะชาวศรีลังกา เขาเข้าใจได้อย่างดีเกี่ยวกับเรื่องธรรมกาย แต่เขาไม่รู้วิธีการเข้าถึง รู้แต่ความหมายของคำว่า ธรรมกาย แปลว่ากายพระพุทธเจ้า
ก็มีแต่เฉพาะในเมืองไทยนี่แหละที่ยังสงสัย เพราะว่าไม่ได้สนใจปฏิบัติกันอย่างจริงจัง ทั้งๆ ที่มีปรากฏอยู่ในคัมภีร์ต่างๆ ในพุทธศาสนา ในพระไตรปิฎกก็มียืนยัน ขนาดมียืนยันอย่างนั้นก็ยังสงสัยอยู่ บางคนก็บอกว่ามียืนยันแค่นิดเดียวเท่านั้น ยอมรับไม่ได้ อย่างนี้ก็มีเหมือนกัน อันที่จริงจะให้หายสงสัยได้ก็ลงมือปฏิบัติก็หมดเรื่อง
ธรรมกายเป็นของจริง มีอยู่ในกายของมนุษย์ทุกๆ คนในโลก ไม่ว่าเขาจะเป็นเชื้อชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์ใดก็ตาม มีธรรมกายอย่างนี้แหละปรากฏอยู่ อยู่ในตัว เป็นกายผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว เป็นกายที่สมบูรณ์เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของเรา ดังนั้นหน้าที่ของเราคือจะต้องพยายามฝึกใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงธรรมกายให้ได้ ให้หายสงสัย ให้มีที่พึ่ง ที่ระลึกภายใน พระธรรมกายประจำตัวนี้ได้จำลิงออกมาจากภายใน มีลักษณะใกล้เคียงกับพระธรรมกายในตัว
ที่ว่าประจำตัวคือได้จารึกสลักชื่อของตัวเราผู้เป็นเจ้าของ เป็นเจ้าภาพ หรือผู้ที่เราเคารพบูชา แล้วก็นำไปประดิษฐานที่มหาธรรมกายเจดีย์ เอาไว้ให้มนุษย์เทวดาเคารพสักการะบูชา ที่เขาบูชา เขาไม่ได้บูชาชื่อของเรา หรือการจารึกชื่อของเราที่ฐานพระธรรมกายก็ไม่ได้หมายถึงว่า เราได้เป็นพระธรรมกายหรือเป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่งไปแล้ว
แต่มีบางคน แกล้งทำเป็นไม่รู้ หลวงพ่อจารึกชื่อพระธรรมกายเป็นชื่อครูบาอาจารย์ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย คือชื่อหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ไว้ที่ฐานพระธรรมกาย ก็แกล้งแปลบิดเบือนให้คนเข้าใจผิดว่า ยกฐานะหลวงพ่อวัดปากน้ำเสมอพระพุทธเจ้า มันคนละเรื่องกัน เพราะท่านมรณภาพไปแล้ว แสดงความเคารพรักท่าน ระลึกนึกถึงท่าน ก็ได้จารึกชื่อท่านติดเอาไว้ เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานของชีวิต อย่างของพวกเราก็เหมือนกัน เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานของชีวิต ในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่และแม้ละโลกไปแล้ว ชื่อเราที่จารึกนี้ก็จะอยู่ไปเป็นพันปีขึ้นไปทีเดียว เสมือนว่าเราก็จะยังมีชีวิตอยู่ไปเป็นพันปี ลูกหลานมาเห็นชื่อของเราที่จารึกที่ฐานองค์พระ ก็จะได้ชื่นชมอนุโมทนาสาธุการ จะได้ยึดเป็นแบบแผน เป็นเนติแบบแผนในการสร้างบารมีต่อไป และการจารึกชื่อติดไว้ที่ฐานองค์พระ เขามีกันยาวนานเป็นพันๆ ปีมาแล้ว พระพุทธรูปทั่วประเทศเขาก็มีกันอย่างนี้น่ะ ผู้สร้างได้จารึกชื่อติดเอาไว้ ก็เป็นเรื่องปกติเป็นเรื่องธรรมดา
เราได้เป็นผู้สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ มหาธรรมกายเจดีย์จะสร้างคนให้เป็นคนดีบังเกิดขึ้น จะทำให้เขามีกุศลจิตบังเกิดขึ้น ให้เขาเป็นคนดีเพราะมีความดีอยู่ในตัว เมื่อความดีในตัวเขาขยายไป จะเป็นบ่อเกิดแห่งความคิดที่ดี คำพูดก็จะดี การกระทำก็จะพลอยดีไปด้วย สังคมก็จะอยู่เย็นเป็นสุข ประเทศชาติก็จะเจริญรุ่งเรือง
การสร้างเจดีย์นี้มีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล มีมายาวนาน มีมาตั้งแต่ ๒,๕๐๐ กว่าปี ในประเทศต่างๆ ที่มีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ ก็ได้สร้างเจดีย์กันขึ้น ในแต่ละประเทศก็มีลักษณะแตกต่างกันไป แม้แต่ในเมืองไทยด้วยกัน แต่ละภาคแต่ละแห่งก็สร้างเจดีย์มีลักษณะแตกต่างกันไป
ส่วนธรรมกายเจดีย์ของเรานี้ เป็นแบบแผนที่จำลองออกมาจากการเข้าถึงธรรมกายในที่ละเอียด ได้ชลอออกมาให้เราได้เห็นปรากฏอยู่ ที่เป็นลักษณะคล้ายๆ กับครึ่งวงกลมนั้น ความจริงเป็นวงกลม เป็นดวงกลมๆ อีกครึ่งหนึ่งนั้นอยู่ภายใน เพราะฉะนั้นรวมแล้วก็เป็นดวงกลมๆ เป็นสัญลักษณ์ของดวงธรรม
ส่วนแบบแผนในการสร้างพระพุทธรูป ก็มีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลเรื่อยมาถึงปัจจุบันนี้ก็แตกต่างกันไป พระพุทธรูปในแต่ละประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาก็แตกต่างกันไป ไม่เหมือนกันเลย
แม้แต่ภายในประเทศไทย แต่ละยุคแต่ละสมัยก็แตกต่างกันออกไป ยังไม่มีอะไรเป็นกฎเกณฑ์ แต่พระธรรมกายประจำตัวนี้ ได้จำลองแบบแผนเอามาจากพระธรรมกายภายใน ให้ได้ลักษณะมหาบุรุษเท่าที่จะสามารถทำได้ อย่างที่เราเห็นกันอยู่นี้
เพราะฉะนั้น พระธรรมกายประจำตัวของเรานี้ จึงมีลักษณะที่สวยงามและเพื่อที่จะให้เห็นลักษณะมหาบุรุษได้ชัดเจน จีวรจึงได้ห่มคลุมให้แนบติดตัว เพื่อจะได้ให้เห็นลักษณะมหาบุรุษครบถ้วน และจะได้ให้ผู้มีบุญทั้งหลายได้รับทราบว่า พุทธลักษณะแต่ละอย่างนั้น กว่าจะได้มา ท่านสร้างด้วยบุญอย่างไร ดังนั้นลักษณะที่เราเห็นพระธรรมกายประจำตัว จึงแตกต่างจากที่เราได้เห็นทั่วไป ทำให้บางท่านที่ไม่เข้าใจก็คิดว่าผิดแผกจากการสร้างพระพุทธรูปทั่วไป
ลูกทั้งหลายควรรับทราบเอาไว้ว่า สิ่งที่ทำนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้องและดีงามเป็นสิ่งที่ควรทำ ดังนั้นเมื่อได้ยินผู้ที่ไม่เข้าใจ ไปพูดอะไรให้เราฟังนั้น พึงทำความเข้าใจในแต่ละท่าน และให้ปลื้มอกปลื้มใจ ดีใจเถิด ว่าสิ่งที่เรากำลังทำนี้ เป็นสิ่งที่ถูกต้องนะลูกนะ
สร้างมหาทานบารมี โดยไม่หวั่นไหวต่อสิ่งทั้งปวง
เมื่อบุญใหญ่เกิดขึ้นในศูนย์กลางกาย เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า เมื่อสมบัติทั้ง ๓ บังเกิดขึ้น จะได้บังเกิดขึ้นอย่างสะดวกสบาย อย่างง่ายดาย อย่างไม่มีอุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นมนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ หรือว่านิพพานสมบัติ มนุษยสมบัติใช้ในเมืองมนุษย์ ทิพยสมบัติใช้เมื่อเราละโลกไปแล้ว นิพพานสมบัติใช้ตอนสุดท้ายที่บารมีของเราเต็มเปี่ยม เพราะฉะนั้นสมบัติทั้ง ๓ จะได้เกิดขึ้นกับเราอย่างสะดวกสบายอย่างง่ายดาย
เป้าหมายของชีวิตเราคือ ไปที่สุดแห่งธรรม เป้าหมายเบื้องต้นก็คือการเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว มหาทานบารมีนี้เป็นสิ่งมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องสั่งสมเอาไว้ เพราะการไปที่สุดแห่งธรรมนั้น ไม่ใช่ว่าจะไปง่าย จะต้องมีบารมีมากๆ ต้องมีความบริสุทธิ์มากๆ จึงจะไปได้ บารมี ๓๐ ทัศต้องเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ทั้งทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเบกขาบารมี ต้องครบถ้วนบริบูรณ์ จะครบถ้วนบริบูรณ์ได้เราก็ต้องสั่งสมบุญบารมี จะสั่งสมสร้างบุญบารมีได้สะดวก จะต้องมีโภคทรัพย์สมบัติให้มาก มากพอที่เราไม่เดือดร้อน แล้วก็เหลือเฟือที่จะแบ่งปัน ที่จะเป็นอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้เราได้สร้างบารมีถัดๆ ไปนั้นเพิ่มขึ้นอย่างสะดวกสบาย สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ ต่อเมื่อเราได้สร้างมหาทานบารมีเท่านั้น เพราะฉะนั้น มหาทานบารมีจึงเป็นบันไดเบื้องต้นแห่ง บารมี ๓๐ ทัศทั้งมวล
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ เมื่อยังเสวยพระชาติเป็นพระบรมโพธิสัตว์ ตั้งความปรารถนาจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านก็พิจารณาด้วยปัญญาของท่าน ว่าจะเริ่มต้นสร้างบารมีอะไรเป็นอันดับแรก ก็เห็นพ้องตรงกันไปหมดทุกพระองค์เลยว่าต้องสร้างมหาทานบารมีก่อน เพราะทานทำให้เกิดโภคทรัพย์สมบัติ โภคทรัพย์สมบัตินี้ทำให้มีโอกาสในการสร้างบารมีสะดวกสบาย
ยามใดที่เรามีศรัทธา พบเนื้อนาบุญ และสมบูรณ์ไปด้วยโภคทรัพย์ ตอนนั้นเราก็สร้างบารมีได้สะดวกสบายง่ายดาย แต่ยามใดเรามีศรัทธาพบเนื้อนาบุญ แต่ขาดโภคทรัพย์ กว่าจะสร้างบารมีได้มันก็เหนื่อย ลำบากทีเดียว เราก็ได้ประสบพบด้วยตัวของเราเอง เพราะฉะนั้นมหาทานบารมีนี้ เป็นสิ่งที่จะต้องทำ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านได้สั่งสอนศิษยานุศิษย์ตลอดเวลาเมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ว่า จะสร้างบุญสร้างบารมีอะไรก็ทำไปเถิด อย่าขาดทานบารมี และท่านก็ทำเป็นแบบอย่าง สมัยนั้นกับมีพระเณรมากที่สุดในประเทศถึง ๕๐๐ องค์ทีเดียว ท่านเลี้ยงด้วยตัวเองและก็ชวนคนอื่นมาเลี้ยงด้วย ทำอย่างนี้ทุกวันไม่ขาดเลย หลายสิบปี จนกระทั่งมรณภาพ มรณภาพแล้วก็ทิ้งบุญบารมีเอาไว้ให้ลูกศิษย์ลูกหา
เพราะฉะนั้น ทานบารมีจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ เป็นบันไดขั้นแรกที่จะไปสู่เทวโลก เป็นทางมาแห่งบุญ ปิดประตูอบายภูมิ เมื่อมีมหาทานบารมีอย่างนี้แล้ว ใจชุ่มเย็น องอาจกล้าหาญ ไปที่ไหนก็ได้รับการต้อนรับในทุกสถานที่อย่างดีเยี่ยม ได้รับการยกย่องสรรเสริญ กิตติศัพท์อันดีงามก็ฟุ้งกระจายไปในหมู่ของมนุษย์และเทวดาทั้งหลาย
นอกจากการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ด้วยตนเองแล้ว การทำหน้าที่กัลยาณมิตรเป็นผู้นำบุญนี่แหละเป็นสิ่งที่สำคัญมาก คือนอกจากทำด้วยตัวเองยังไม่พอ ก็ยังชวนคนอื่นมาสร้างบุญร่วมกันด้วย ก็จะมีบุญพิเศษ จะเกิดกี่ภพกี่ชาติ ก็จะมีพวกพ้องบริวารคอยส่งเสริมสนับสนุน ได้รับการยกย่องชื่นชมยินดีในทุกสถานที่ ภารกิจการงานอะไรต่างๆ ก็สำเร็จอย่างง่ายดาย ถ้าเราทำด้วยตัวเอง แต่ไม่ได้ชวนคนอื่นทำ กว่าจะสำเร็จได้มันก็ลำบาก
และก็ยังเป็นบุญพิเศษอีก คือในสถานการณ์ที่เกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำแต่ไม่ได้หวั่นไหว มีหัวใจของยอดนักสร้างบารมีอย่างเต็มเปี่ยม มีกำลังใจที่เข้มแข็ง ไม่ได้กังวลเรื่องอุปสรรค ไม่ได้คิดว่ามันเป็นยุคอะไร จะเป็นยุค I.M.F. หรือยุคอะไรก็แล้วแต่ไม่ได้กังวล สร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป เพราะการขึ้นและลงของเศรษฐกิจ มันก็เป็นปกติของโลก คือเรียกว่าโลกธรรม ๘ ประการ มีขึ้นแล้วก็มีลงเป็นปกติธรรมดา
การสร้างบารมีโดยไม่หวั่นไหว สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ เจดีย์แห่งพระรัตนตรัย เป็นจุดศูนย์รวมใจของมนุษย์และเทวดา ให้มาสักการะบูชาพระรัตนตรัย ยังจิตอันเป็นกุศลให้บังเกิดขึ้นแก่ผู้ที่เคารพสักการะบูชา โดยไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนาและเผ่าพันธุ์ ทำความสำเร็จตรงนี้ได้ บุญนี้นำไปสู่ที่สุดแห่งธรรมอย่างเดียว จะไม่มีพลัดหลุดออกจากวิชชาธรรมกาย จะไม่พลัดหลุดออกจากเส้นทางที่จะไปที่สุดแห่งธรรมเลย เพราะได้ทุ่มเทชีวิตจิตใจ สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ให้บังเกิดขึ้น โดยไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้น
แม้ในขณะนี้จะมีคนพูดจาต่างๆ เสียงนกเสียงกาที่จะบิดเบือนอัศจรรย์ตะวันแก้วก็ดี การสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ก็ดี ว่าเป็นสิ่งที่ไร้สาระ ตาฝาดบ้าง เล่นกลบ้าง สะกดจิตบ้างเป็นต้น แต่ไม่ได้หวั่นไหว ได้ทำหน้าที่นี้ต่อไป บุญใหญ่ที่จะเกิดขึ้น จะเป็นผู้ชนะไปทุกภพทุกชาติ อุปสรรคใดๆ จะยิ่งใหญ่แค่ไหน ก็จะเอาชนะได้ง่ายทีเดียว
แล้วยังมีบุญพิเศษอีก ความตั้งใจที่จะปิดเจดีย์ให้ได้ภายในวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๔๑ นับจากนี้ไป จะทุ่มเทชีวิตจิตใจ ชักชวนผู้ที่เป็นเจ้าของบุญมาสร้างบารมี เป็นเจ้าภาพพระธรรมกายประจำตัวภายใน ปิดให้ได้ภายใน ๒ เดือน ให้มันเป็นความอัศจรรย์ครั้งที่ ๓ เหมือนอย่าง ๒ ครั้งแรกที่ผ่านมา
อานุภาพแห่งบุญที่จะบังเกิดขึ้นต่อไปในอนาคต จะพบความอัศจรรย์ทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นโลกียทรัพย์หรืออริยทรัพย์บังเกิดขึ้น จะบังเกิดขึ้นอย่างอัศจรรย์ทีเดียว เพราะฉะนั้นให้ลูกทุกคนทำใจให้เข้มแข็ง ไม่หวาดหวั่นต่อสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น ไม่ให้อะไรมาเป็นอุปสรรคต่อการสร้างบารมีของเรา
ยิ่งมีเสียงนกเสียงกา ยิ่งมีกำลังใจเพิ่มขึ้นเป็นทับทวีคูณเข้าไปเท่านั้น เหมือนลูกฟุตบอล ยิ่งเตะแรงยิ่งไปได้ไกล เตะเบาๆ ก็ไปใกล้ เพราะฉะนั้นต้องสวมหัวใจยอดนักสร้างบารมี ไม่หวั่นไหวในอุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้น ยิ่งมีอุปสรรคยิ่งมีกำลังใจเพิ่มพูนขึ้นเป็นทับทวี จำคำนี้ไว้ให้ดี เราจะต้องทำความอัศจรรย์ครั้งที่ ๓ ปิดมหาธรรมกายเจดีย์ให้ได้ภายในวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๔๑ นี้
