เรื่องที่ ๘๒ ได้งานทำตามคำอธิษฐาน
คุณวัชรินทร์ สมพลพงษ์ เรียนจบปริญญาโทจากประเทศออสเตรเลีย กลับมาประเทศไทยได้ ๒ เดือนแล้ว ยังหางานทำไม่ได้ เพราะเศรษฐกิจตกต่ำ มีแต่คนตกงานเต็มไปหมด ไม่ว่าจะมีวุฒิการศึกษาสูงเพียงใด ดังนั้นเวลาคุณวัชรินทร์ไปสมัครงานตามที่ต่างๆ จึงประสบแต่ความผิดหวัง มีบางแห่งยอมรับ แต่คิดเงินเดือนให้เพียงครึ่งเดียวของอัตราที่ได้รับตามวุฒิ
ครั้งสุดท้ายไปสมัครงานที่บริษัทใหญ่แห่งหนึ่งแถวบางนา ถูกเรียกตัวไปสัมภาษณ์ถึง ๔ ครั้ง แต่ก็ยังไม่ยอมรับเข้าทำงาน กระทั่งเรียกตัวครั้งสุดท้าย คุณวัชรินทร์หมดกำลังใจ ไม่มีความหวังแล้ว บอกคุณแม่ว่า จะไปสัมภาษณ์อย่างนั้นเอง คงไม่ได้ทำงานหรอก เพราะดูเหมือนว่าคนทำหน้าที่สัมภาษณ์ ไม่ใคร่ชอบหน้าตนเองอยู่ด้วยคุณศรีกาญจนา ซึ่งเป็นคุณแม่พูดว่า "เดี๋ยวแม่จัดการให้เองนะลูก"เวลานั้นคุณศรีกาญจนาได้ทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลาง มหาธรรมกายเจดีย์แล้ว จึงทำสมาธินึกถึงคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ท่านสอนว่า"พระมหาสิริราชธาตุนี้เป็นของเป็นไม่ใช่ของตาย เป็นสิ่งมีชีวิตให้เปล่งเสียงพูดอธิษฐานกับท่านขออานุภาพของท่านให้ช่วยเหลือ"คุณศรีกาญจนาจึงอธิษฐานเสียงดังว่า "ครั้งนี้ลูกชายจะไปสัมภาษณ์เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ขอให้พบความสำเร็จเป็นอัศจรรย์ ได้งานทำในครั้งนี้ด้วย"ในตอนสายของวันนั้น เมื่อคุณวัชรินทร์สอบสัมภาษณ์เสร็จ ผลปรากฏว่าทางบริษัทยอมรับเข้าทำงาน เจ้าตัวปรารภกับคุณอัญชลีผู้เป็นพี่สาวว่า เป็นเรื่องอัศจรรย์จริงๆ ฝ่ายคุณศรีกาญจนาเมื่อประสบความสำเร็จตามที่ขอ ก็ยิ่งรู้สึกเชื่อมั่นในเรื่องอำนาจบุญกุศลมากยิ่งขึ้น หมั่นสวดมนต์ สวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ และทำสมาธิทุกๆ วันไม่เคยขาด 
