ลูกหลวงพ่อ
เรื่อง : พระมหาภูรัช ทนฺตวํโส
เสียงเพรียกจากภายใน
คงจะมีใครหลาย ๆ คน ที่ค้นหาความหมายของการมีชีวิต โดยเที่ยวเสาะแสวงหาไปตามสถานที่ต่าง ๆ ทั่วโลกอย่างหารู้ไม่เลยว่า คำตอบของคุณค่าในการมีชีวิตนั้นอยู่ภายในตัวของเรานี่เอง
“วันนั้นในปี พ.ศ. ๒๕๕๘ เป็นวันอันแสนธรรมดาที่อาตมาใช้ชีวิตตามปกติอยู่ในประเทศนิวซีแลนด์ มีเวลาอยู่กับตัวเอง เพื่อคิด ทำ และสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ เพื่อให้ชีวิตเป็นไปอย่างดีที่สุด แต่ในจังหวะที่บรรยากาศรายรอบทุกอย่างสงบลงแล้ว อาตมาก็เริ่มได้ยินเสียงของใจตัวเอง
“การได้มีเวลาอยู่กับตัวเอง เสมือนได้ปลุกจิตวิญญาณภายในให้ตื่นขึ้น อาตมารู้สึกใจสงบและมีอิสระ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ในแต่ละวันอาตมาจึงหลงใหลในการทำใจนิ่ง ๆ ว่าง ๆ อยู่กับเนื้อกับตัว และเริ่มศึกษาถึงความหมายของชีวิตและจิตวิญญาณในตัวของเรา เพื่อจะได้ดำเนินชีวิตของเราให้ดีที่สุดอย่างสอดคล้องกับสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ รอบตัว
“อาตมาชื่อ พระเดวิด สุขธัมโม อายุ ๓๔ ปี เป็นชาวเยอรมัน และเพื่อเป็นการย่นย่อการเดินทางไปในที่ต่าง ๆ ตลอด ๑๕ ปีในชีวิตที่ผ่านมา ในที่สุดอาตมาได้มาประเทศไทยในเดือนกันยายน พ.ศ. ๒๕๖๑ ใช้เวลาโดยให้ความสนใจกับวัดในพระพุทธศาสนาหลาย ๆ วัด และเริ่มเข้าโครงการปฏิบัติธรรมในที่ต่าง ๆ จนตระหนักได้ว่า การจะศึกษาและปฏิบัติให้เข้าใจเรื่องของสมาธิได้ลึกซึ้งขึ้น เราจะต้องบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา
“หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนในหลาย ๆ ด้านแล้ว อาตมาตัดสินใจบวชที่วัดพระธรรมกายในเดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ เพราะเห็นว่าที่นี่มีครูบาอาจารย์ที่ดี มีความรู้ มีคุณธรรม และเน้นให้พระภิกษุนั่งสมาธิภาวนา ยิ่งไปกว่านั้น อาตมาชอบวิสัยทัศน์ของวัดที่จะนำพาสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่โลก โดยเริ่มต้นจากจุดเล็ก ๆ คือพวกเราทุก ๆ คน ต้องค้นพบความสุขที่แท้จริงภายใน
“ทุก ๆ วัน อาตมาตื่นตี ๔ โดยกิจวัตรในแต่ละวัน คือ การสวดมนต์ นั่งสมาธิ ฟังธรรมสนทนาปัญหาธรรมะ ทำความสะอาด ล้างห้องน้ำและจัดระเบียบของใช้รอบตัวใหเรียนร้อยผ่านบทฝึกของความมีระบบระเบียบมีวินัยอย่างต่อเนื่องควบคู่กับการประคองใจให้สบาย ๆ และด้วยกิจวัตรเหล่านี้ที่เป็นการลด Ego (อีโก) ในตัวเองลง ส่งเสริมให้ความคืบหน้าในการนั่งสมาธิดียิ่งขึ้น ชีวิตปลอดกังวล เรียบง่ายและมีความสุขเพิ่มขึ้นในทุก ๆ วัน
“ขอบคุณโครงการ IDOP ที่มอบโอกาสที่ยิ่งใหญ่ให้ ทำให้อาตมาได้เห็นพระพุทธศาสนาในภาพใหญ่ว่าสำคัญแค่ไหนต่อชีวิตของเราทุก ๆ คน และนี้คือความโชคดีของชาวพุทธที่มีความรู้อันบริสุทธิ์เก่าแก่และสูงส่งเพื่อการแสวงหาความสุขภายใน และยังคงส่งต่อ ๆ กันมาสู่พวกเราแม้กาลเวลาจะผ่านมาร่วม ๒,๖๐๐ ปี แต่คุณค่าของคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังคงสามารถใช้ต่อสู้และฟันฝ่าปัญหาอุปสรรคต่าง ๆ มากมายที่เกิดขึ้นในโลกนี้ได้อย่างสร้างสรรค์ โดยที่ผู้คนทั้งหลายสามารถทำได้จริง ด้วยวิธีการเชื่อมกับผู้รู้ที่บริสุทธิ์ภายใน คือ พระธรรมกายภายในตัว
“การนั่งสมาธิจึงเป็นเรื่องสำคัญและจำเป็นสำหรับทุกคน เสมือนลมหายใจที่สดชื่นหรือการกิน การดื่ม และการนอน ซึ่งหลังจากที่อาตมาได้นั่งสมาธิทุกวันมาแล้วมากกว่า ๓ ปี จึงแน่ใจอย่างยิ่งว่า นี้คือกุญแจสำคัญในการเติมเต็มชีวิตให้สงบสุข ซึ่งเราจะเข้าใจชีวิตได้ดีขึ้นทีละขั้น ๆ และเป็นคนที่ดีขึ้นอย่างไม่ทันสังเกตและตั้งตัว
“อาตมาจึงอยากจะแนะนำทุกคนให้เปิดใจ วิธีที่จะพัฒนาตัวเราเองให้มีความสุขได้นั้น การบวชเป็นคำตอบรวบลัดตัดความทีดี่ทีสุ่ดในการพัฒนาจิตใจและตัวตนของเรา และด้วยเหตุนี้ อาตมาจึงเลือกเดินต่อไปข้างหน้า เพื่อเรียนรู้คำสอนในพระพุทธศาสนาอย่างต่อเนื่อง และเติบโตในแต่ละวันบนวัตรปฏิบัติของการเป็นพระภิกษุ เพื่อค้นพบความจริงของชีวิตให้มากขึ้นควบคู่กับการดำรงอยู่กับความสุขจากภายใน รวมทั้งเพื่อปกป้องและเผยแผ่คำสอนของพระพุทธเจ้าไปทั่วโลก โดยจะยืนหยัดเพื่อพิสูจน์ เผื่อว่าใครบางคนอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองดังเช่นอาตมา”
อันกระบี่ปล่อยไว้ไม่หมั่นลับ
สนิมจับเสื่อมค่าน่าใจหาย
เปรียบนักรบไม่หมั่นหยุด ณ กลางกาย
น่าอับอายขายหน้าพญามาร
สุนทรพ่อ
