 |
 |
ปี พุทธศักราช ๒๕๔๗ ปีแห่งความ คล่องแคล่วว่องไว ปีที่จะมีการเปลี่ยนแปลงหลายสิ่งหลายอย่างในบ้านเมืองเรา เทคโนโลยีก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดยั้ง ระบบ ระเบียบ วิธีการหลากหลายถูกนำมาใช้เพื่อการพัฒนาประเทศ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่าง ต่อเนื่องตลอดเวลา เพียงใครบางคนก้าวตามโลกช้าไปสักหน่อย ก็อาจจะหลุดเทรนด์ไปเลย หรือบางคนหยุดพักอยู่กับที่ ก็แทบจะเรียกว่า "ตกโลก" แล้ว ดูเหมือนว่าผู้คนพากันก้าวไปข้างหน้า ก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่รู้จักเหน็ด เหนื่อย
เทศกาลปีใหม่ปีนี้มีวันหยุดติดต่อกันยาวนานถึง ๕ วัน เป็นการเริ่มต้นปีใหม่ที่ดี เริ่มต้นด้วยการหยุดพักเอาแรงก่อนที่จะทะยานไปข้างหน้า ราวกับลูกธนูที่พุ่งตัวออกจากแล่ง วิธีการใช้เวลาในวันหยุดแตกต่างกันไปตามรสนิยมของแต่ละคน
สำหรับลูกพระราชฯ หลานคุณยายและนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกคน มีวิธีการใช้วันหยุดได้อย่างคุ้มค่าและน่าประทับใจที่สุด ด้วยการอยู่ธุดงค์รับปีใหม่สร้างความสดใสให้ชีวิตและจิตใจ พร้อมจะก้าวหน้าไปอย่างมั่นคง ปลอดภัย
ลงทะเบียน
เริ่ม ต้นตั้งแต่ช่วงบ่ายของวันพุธที่ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๖ สาธุชนทยอยเดินทางมาลงทะเบียนและรับอุปกรณ์กลด จากนั้นก็ช่วยกันสร้างวิมานหลังน้อยบนลานบุญ บริเวณสภาธรรมกายสากล ทำภารกิจส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาเข้าโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา คุณครูไม่ใหญ่นำเรื่องราวความรู้เรื่องความจริงของชีวิตมาเล่าให้ฟัง แต่ละเรื่องราวล้วนเป็นเรื่องใกล้ตัวที่จำเป็นต้องรู้ ไม่รู้ไม่ปลอดภัย
หลังนั่งสมาธิแผ่เมตตาแล้ว ก็ได้เวลาพักผ่อน คืนนี้เป็นคืนที่แตกต่างจากทุกคืนที่ผ่านมา ไม่มีฟูกหนา ผ้าห่มนุ่ม มีเพียงเสื่อผืนหนึ่ง กับผ้าห่มผืนน้อย ภายใต้กลดหลังเล็ก แต่จิตใจกลับปลอดโปร่ง โล่งเบาสบาย คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของปี พ.ศ.๒๕๔๖ และอาจเป็นคืนที่หลับเป็นสุขกว่าคืนไหนๆ ที่ผ่านมาก็ได้ เพราะหลับอยู่ในอู่แห่งทะเลบุญหลังนั่งสมาธิแผ่เมตตาแล้ว ก็ได้เวลาพักผ่อน คืนนี้เป็นคืนที่แตกต่างจากทุกคืนที่ผ่านมา ไม่มีฟูกหนา ผ้าห่มนุ่ม มีเพียงเสื่อผืนหนึ่ง กับผ้าห่มผืนน้อย ภายใต้กลดหลังเล็ก แต่จิตใจกลับปลอดโปร่ง โล่งเบาสบาย คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของปี พ.ศ.๒๕๔๖ และอาจเป็นคืนที่หลับเป็นสุขกว่าคืนไหนๆ ที่ผ่านมาก็ได้ เพราะหลับอยู่ในอู่แห่งทะเลบุญ
ยกแคลดดิ้งแผ่นสุดท้าย มหาวิหารพระมงคลเทพมุนี
