วันนี้เป็นวันสำคัญวันหนึ่งในชีวิตของพวกเราทุกๆ คน ที่เราได้มาร่วมกันประกอบพิธีเปิดม่านมงคลสถาปนาหอฉันคุณยาย ซึ่งมาพ้องตรงกับวันคล้ายวันเกิดของคุณยาย-อาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ถ้าหากว่าท่านยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ก็จะมีอายุครบ ๙๕ ปีแล้ว
คุณยาย ท่านเป็นผู้ที่รักการสร้างบารมีมาก เพราะท่านทราบดีว่าความสุขและความสำเร็จในชีวิตขึ้นอยู่กับกำลังบุญบารมี อย่างเดียวเท่านั้น ถ้ามีบุญบารมีมากแล้วจะทำ อะไรๆ ก็สำเร็จหมด เพราะฉะนั้นในสมัยที่ท่าน ยังมีชีวิตอยู่ ท่านจะขยันสร้างบุญอยู่ตลอดเวลา ความขยันของท่านเป็นสิ่งที่หลวงพ่อ และพวกเราที่ไ้ด้ทันเห็นท่าน ได้เห็นกันจนชินตา ในยามบั้นปลายชีวิตของท่าน แม้ท่านมีอายุมาก แล้ว หลวงพ่อก็ยังเห็นท่านขยันเหมือนเดิม และไม่เคยเหนื่อยหน่ายในการสร้างบารมีเลย ทั้งที่ท่านก็ขยันสร้างบารมีไม่หยุดหย่อน แต่ท่าน ก็มักจะพูดอยู่เสมอๆ ว่า ชาตินี้ยายกลัวจะได้บุญน้อย ยายจึงต้องสร้างบุญติดตัวไปให้มากๆ เพราะถ้ามีบุญน้อยบาปก็จะได้ช่อง แต่ถ้ามีบุญมาก มีความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจมากๆ เราก็จะเป็นผู้ชนะ เรื่องบุญนี้ใครจะยอมแพ้ก็ยอมไปเถอะ แต่ยายไม่ยอมแพ้ เพราะกว่าจะได้เกิดมาเป็นคนนั้นยาก เกิดมาแล้วก็ต้องสร้างบุญให้สุดชีวิต เอาบุญทั้งบุญหยาบ บุญละเอียด เพราะบุญเป็นที่พึ่งได้ บุญช่วย เราได้ อย่าทิ้งบุญ เราต้องยึดเอาบุญของเราเป็นที่พึ่ง อย่างนี้เรียกว่าหาบุญได้ใช้บุญเป็น นี่คือคำสอนของคุณยายอาจารย์ของเรา
คุณยายรักและห่วงใยลูกหลานทุกคน แล้วก็รักในการสร้างบุญมากๆ ชนิดที่ว่ายากจะหาใครในโลกมาเทียบได้ ท่านเป็นต้นบุญต้นแบบให้กับพวกเราและชาวโลกได้เจริญ รอยตาม ถ้าเราก้าวเดินตามท่าน ชีวิตของเรา ก็จะไม่มีวันผิดพลาด ซึ่งชีวิตของผู้ที่ผิดพลาดเพราะขาดกัลยาณมิตร ถือว่าเป็นชีวิตที่อาภัพอับโชค แต่ลูกทุกคนเป็นผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ ที่เกิดมาแล้วได้มาพบคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และยังได้มหาปูชนียาจารย์ของเราเป็นต้นแบบในการสร้างบารมี ในการดำเนินชีวิต ทำให้เราได้มาพบแสงสว่าง มาพบหนทางอันประเสริฐที่จะนำเราไปสู่ที่สุดแห่งธรรมได้
ถ้าหากเราดูปฏิปทาการสร้างบารมีของมหาปูชนียาจารย์ของเรา ทั้งพระเดชพระคุณหลวงปู่พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย และคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่ท่านสร้าง บารมีแบบไร้ขอบเขต ไม่มีกำหนดระยะเวลาว่าจะกี่ชาติ กี่อสงไขย คือ จะยาวนานแค่ไหนไม่สำคัญ สำคัญว่าจะต้องไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมให้ได้ แล้วก็จะสร้างบารมีแบบรื้อวัฏฏะ เพื่อจะนำพาสรรพสัตว์ทั้งหลายไปสู่ที่สุดแห่งธรรมให้หมด
การที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรมได้นั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย และหนทางข้างหน้าก็ยังอีกยาวไกลจำเป็นจะต้องมีเสบียง ต้องอาศัยบุญที่เกิดจากการสร้างมหาทานบารมี เป็นเสบียงหล่อเลี้ยงสังขารและสร้างบารมี ซึ่งการสร้างหอฉันนี้ จะเป็นเสบียงที่สำคัญอย่างยิ่งในการเดินทางไปสู่จุดหมายปลายทาง และบุญใหญ่ที่จะได้ก็เป็นบุญที่ให้ผลต่อเนื่องยาวนานสุดจะนับจะประมาณมิได้ เหมือนสายธารแห่งฝนที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่องในจักรวาล
อาคารหอฉันหลังนี้ เป็นบุญสถานที่สร้างบารมี ถ้าหากเราตั้งใจสร้างกันให้เต็มที่เต็มกำลัง ก็เท่ากับว่า เราได้สร้างผังชีวิตใหม่ในอนาคต คือ ผังรวยนิรันดร์พร้อมหน้ากัน รวยทั้งทรัพย์ รวยทั้งบุญบารมี รวยทั้งข้างนอก ข้างใน รวยข้างนอกด้วยโลกียทรัพย์ ๑๐๐% รวยข้างในด้วยอริยทรัพย์อีก ๑๐๐% เป็นชีวิตในระดับ ๒๐๐% ใครมีชีวิต ๒๐๐% ชีวิตนั้นก็สมบูรณ์ เป็นชีวิตที่สูงส่งน่าเคารพ น่ากราบไหว้ น่าเทิดทูนบูชา น่าปลื้มปีติ และภาคภูมิใจ ที่เกิดมาแล้วได้ใช้ชีวิตอย่าง คุ้มค่า ได้สร้างมหาทานบารมี ที่เป็นมหาสังฆทานถวายแด่สงฆ์ที่มาจากทั่วทั้ง ๔ ทิศ ซึ่งเป็นบุญใหญ่ ที่มีอานิสงส์เป็นอสงไขย อัปมาณัง
ศาสนสถานหอฉันสานฝันของคุณยายแห่งนี้ เป็นความตั้งใจของคุณยายก่อนที่ท่านจะละสังขาร ซึ่งตลอดชีวิตที่ผ่านมานั้น ท่านได้ เลี้ยงพระ เลี้ยงเณร อุบาสก อุบาสิกา สาธุชนผู้มีบุญทุกคน จะมาเท่าไรท่านก็จะเลี้ยงให้หมด ให้เขาได้อยู่เย็นเป็นสุข มีกำลังเอาไปสร้างความดี ท่านจึงปรารถนาอยากจะให้สิ่งนี้บังเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นในวันนี้ เราได้ทำในสิ่งที่ท่านตั้งความปรารถนาให้สมหวังแล้ว ลูกทุกคนก็จะได้ความสุข ความสมหวังกัน ทั่วหน้า
ปีนี้จะเป็นปีแห่งความสมปรารถนาของลูกทุกๆ คน ด้วยการเริ่มต้นประกอบพิธีใน หอฉันแห่งนี้ จะเป็นสัญญาณให้ผู้แสวงบุญมาตักตวงบุญบารมีกัน เพราะการให้ข้าว ให้น้ำ ให้อาหารหวานคาว และจตุปัจจัยไทยธรรมแด่พระภิกษุ-สามเณรผู้ประพฤติธรรมนั้น เราจะได้อานิสงส์ ๕ ประการ เป็นอย่างน้อย คือ ได้อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ
การที่เป็นผู้มีอายุยืนยาวไม่มีโรคถือว่าเป็นลาภอันประเสริฐ การมีผิวพรรณวรรณะที่ผ่องใส ก็จะเป็นที่ดึงดูดตา ดึงดูดใจ น่าเลื่อมใส แลดูงามทุกวัยเหมือนอย่างมหาอุบาสิกาวิสาขา และยังได้ความสุข คือ ความสบายกายสบายใจ ความแช่มชื่นเบิกบาน มีพละกำลังแข็งแรง และก็มีปฏิภาณไหวพริบเฉลียวฉลาด
ทั้งอายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ นี้จะเป็นของเรา เมื่อเราได้มีโอกาสมาถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานในหอฉันที่เราสถาปนาขึ้นมานี้ ส่วนพระภิกษุ-สามเณรท่านก็จะได้กำลังเพื่อเอาไปทำพระนิพพานให้แจ้ง ไปแสวงหามรรคผลนิพพานซึ่งอยู่ภายในตัวของท่าน ศึกษาเล่าเรียน ฝึกฝนตนเองและสั่งสอนผู้อื่น ทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ เทศนา ศึกษาวิชชาธรรมกาย มุ่งสู่เป้าหมายที่สุดแห่งธรรม ก็จะได้ประโยชน์ใหญ่ทั้งบรรพชิตและคฤหัสถ์
เพราะฉะนั้น ให้มีความปีติยินดีใน วิหารทาน และวัตถุทานที่เราได้กระทำเอาไว้ สิ่งที่เรากระทำในวันนี้ก็จะเป็นกำลังบุญที่มหาศาล ส่งผลให้เราได้ประสบความสุขและความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไป และจะติดตามตัวเราไป ทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
