ทกฺขํ คหปตํ สาธุ สํวิภชฺชญฺจ โภชนํ
อหาโส อตฺถลาเภสุ อตฺถพฺยาปตฺติ อพฺยโถ
ผู้ครองเรือนขยัน ดีข้อหนึ่ง
มีโภคทรัพย์แล้วแบ่งปันดีข้อสอง
ถึงทีได้ผลสมหมาย ไม่มัวเมา ดีข้อสาม
ถึงคราวสูญเสียประโยชน์ ไม่หมดกำลังใจ ดีข้อสี่
(ขุ.ชา. ๒๗/ ๑๑๗๕/๒๔๙)
ความดี ๔ ประการที่ผู้ครองเรือนพึงมีเมื่อมีขึ้นแล้วจะประสบแต่ความสุขเมื่อเป็นผู้ครองเรือนต้องขยันไม่ขยันคนอื่นก็เหยียดหยามได้ทำกิจของตนเองด้วยความหมั่นเพียร ไม่ปล่อยปละธุระขยันหาทรัพย์รู้จักเก็บ รู้จักใช้ ชีวิตก็ปลอดภัยมีสุขเมื่อมีโภคทรัพย์ก็ต้องรู้จักแบ่งปันปันกันกิน ปันกันใช้ ปันความสุข สู่ผู้อื่นบ้างในวันที่เรามีก็ควรรู้จักให้ อย่าเย่อหยิ่ง ไม่ช่วยเหลือใคร เผื่อวันที่เราไม่มี จะได้มีใครมาช่วยเหลือเราบ้างเมื่อประสบความสำเร็จ ก็ไม่หลงระเริงไม่หลงตน ไม่ยกตนข่มท่าน ไม่มัวเมาความสำเร็จในอดีต ไม่หลงคำชมจนหลงทาง มุ่งสู่ความสำเร็จให้ยิ่งๆขึ้นไปเมื่อประสบความล้มเหลว ก็ไม่หมดกำลังใจ ไม่ตัดพ้อต่อว่า ไม่โทษโชคชะตาฟ้าดิน ไม่โทษผู้อื่นแต่มองตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง มุ่งแก้ไขที่ตนเอาความล้มเหลวเป็นบันไดก้าวสู่ความสำเร็จเบื้องสูงต่อไปความดีทั้ง ๔ ประการนี้ อย่าให้ห่างหายจากใจเราทุ่มเทกระทำอย่างต่อเนื่อง ย่อมได้สิ่งดีย่อมมีความสุขตลอดไป
-----------------------------------------------------------
" หนังสือส่องธรรม ล้ำภาษิต "
พระครูสมุห์ณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
