วันทาตอนเย็น
วันทามิ พุทธัง ภะวะปาระติณณัง, ข้าพเจ้าขอนมัสการพระพุทธเจ้าผู้ข้ามพ้นฝั่งแห่งภพ ;
ติโลกะเกตุง ติภะเวกะนาถัง, ผู้เป็นธงชัยแห่งไตรโลก ผู้เป็นนาถะเอกของไตรภพ ;
โย โลกะเสฏโฐ สะกะลัง กิเลสัง, เฉต๎วานะ โพเธสิ ชะนัง อะนันตัง,
ผู้ประเสริฐโนโลก ตัดกิเลสทั้งสิ้นได้แล้ว ช่วยปลุกชนหาที่สุดมิได้ ให้ตื่น ;
ยัง นัมมะทายะ นะทิยา ปุลิเน จะ ตีเร,
รอยพระบาทใด อันพระพุทธองค์ได้ทรงแสดงไว้บนหาดทรายแทบฝั่งแม่นํ้านัมมทา ;
ยัง สัจจะพันธะคิริเก สุมะนาจะลัคเค,
รอยพระบาทใด อันพระพุทธองค์ได้ทรงแสดงไว้เหนือภูเขาสัจจพันธ์, และเหนือยอดภูเขาสุมนา ;
ยัง ตัตถะ โยนะกะปุเร มุนิโน จะ ปาทัง,
รอยพระบาทใด อันพระพุทธองค์ได้ทรงแสดงไว้ในเมืองโยนก ;
ตัง ปาทะลัญชะนะมะหัง สิระสา นะมามิ.
ข้าพเจ้าขอนมัสการพระบาท และรอยพระบาทนั้น ๆ ของพระมุนี ด้วยเศียรเกล้า.
สุวัณณะมาลิเก สุวัณณะปัพพะเต สุมะนะกูเฏ, โยนะกะปุเร นัมมะทายะ นะทิยา,
ปัญจะปาทะวะรัง ฐานัง อะหัง วันทามิ ทูระโต,
ข้าพเจ้า ขอนมัสการสถานที่มีรอยพระบาท ๕ สถาน แต่ที่ไกล
คือ ที่ภูเขาสุวรรณมาลิก ๑ ที่ภูเขาสุวรรณบรรพต ๑ ที่ภูเขาสุมนกูฏ ๑ ที่โยนกบุรี ๑ ที่แม่น้ำมันมทา ๑ ;
อิจเจวะมัจจันตะนะมัสสะเนยยัง,นะมัสสะมาโน ระดะนัตตะยัง ยัง,
ข้าพเจ้า นมัสการอยู่ซึ่งพระรัตนตรัยใด อันบุคคลควรไหว้โดยอย่างเดียวนี้ ด้วยประการฉะนี้ ;
ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง อะลัตถัง, ได้แล้วซึ่งห้วงแห่งบุญอันไพบูลย์ ;
ตัสสานุภาเวนะ หะตันตะราโย, ขออานุภาพพระรัตนตรัยนั้น จงขจัดอันตรายเสียเถิด ;
อามันดะยามิ โว ภิกขะเว, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราขอเตือนท่านทั้งหลาย ;
ปะฏิเวทะยามิ โว ภิกขะเว, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราขอให้ท่านทั้งหลายทราบไว้ว่า :-
ขะยะวะยะธัมมา สังขารา, สังขารทั้งหลาย มีอันเสื่อมสิ้นไปเป็นธรรมดา ;
อัปปะมาเทนะ สัมปาเทถาติ. ขอท่านทั้งหลาย จงยังประโยชน์ตน ประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด.
