เทวตาอุยโยชนคาถา
ใช้สวดต่อท้ายเจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน เพื่ออัญเชิญเทวดากลับ
(นำ) (หันทะ มะยัง เทวะตาอุยโยชะนะคาถาโย ภะณามะ เส.)
(เชิญเถิด เราทั้งหลาย มาสวดคาถาเชิญเทวดากลับกันเถิด.)
รับ) ทุกขัปปัตตา จะ นิททุกขา ภะยัปปัตตา จะ นิพภะยา โสกัปปัตตา จะ นิสโสกา โหนตุ สัพเพปิ ปาณิโน.
ขอสัตว์ทั้งปวงที่ประสบทุกข์ จงพ้นจากทุกข์ ที่ประสบภัยจงพ้นจากภัย และที่ประสบความโศก จงพ้นจากความโศกเสียได้เถิด.
เอตตาวะตา จะ อัมเหหิ สัมภะตัง ปุญญะสัมปะทัง สัพเพ เทวานุโมทันตุ สัพพะสัมปัตติสิทธิยา.
และขอเทวดาทั้งปวง จงได้อนุโมทนา ซึ่งบุญสมบัติอันข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้สร้างสมไว้แล้วนี้ เพื่อความสำเร็จแห่งสมบัติทั้งปวงเถิด.
ทานัง ทะทันตุ สัทธายะ สีลัง รักขันตุ สัพพะทา ภาวะนาภิระตา โหนตุ คัจฉันตุ เทวะตาคะตา,
ขอเทวดาทั้งหลาย จงให้ทาน รักษาศีล และยินดีในการภาวนาด้วยใจศรัทธาตลอดกาลทุกเมื่อ ขออัญเชิญทวยเทพทั้งหลายที่มาชุมนุมแล้ว จงกลับเถิด ;
สัพเพ พุทธา พะลัปปัตตา ปัจเจกานัญจะ ยัง พะลัง อะระหันตานัญจะ เตเชนะ รักชัง พันธามิ สัพพะโส.
ด้วยเดชแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ผู้ทรงถึงพร้อมด้วยพละธรรม ด้วยเดชแห่งพละธรรมของพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย และด้วยเดชแห่งพละธรรมของพระอรหันต์ทั้งหลายขอให้ข้าพเจ้า จงคุ้มครองรักษาความดีไว้ได้โดยประการทั้งปวงเทอญ.
