ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๖ ภิกษุขอด้ายแต่คฤหัสถ์ที่มิใช่ญาติมิใช่ปวารณา

วันที่ 27 เมย. พ.ศ.2565

ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๖ ภิกษุขอด้ายแต่คฤหัสถ์ที่มิใช่ญาติมิใช่ปวารณา

ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๖

คำแปลพระบาลีที่เป็นพุทธบัญญัติ

         “อนึ่ง ภิกษุใดขอด้ายมาเองแล้วให้ช่างหูกทอจีวรเป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์”

เนื้อความย่อในหนังสือนวโกวาท
         “ภิกษุขอด้ายแต่คฤหัสถ์ที่มิใช่ญาติมิใช่ปวารณา เอามาให้ช่างหูกทอเป็นจีวร ต้องนิสสัคิยาปาจิตตีย์”

อธิบายความโดยย่อ
         สิกขาบทนี้มีลักษณะเดียวกันกับสิกขาบทว่าด้วยเรื่องทรงห้ามขอจีวร สิกขาบทนี้ทรงห้ามขอด้าย เพราะภิกษุไปขอด้ายชาวบ้านมาให้ช่างหูกทอจีวรให้ทอเสร็จแล้ว ด้ายมีเหลือ แต่จะทอจีวรผืนใหม่ไม่พอ จึงไปขอด้ายเพิ่ม เมื่อทอเสร็จแล้ว ด้ายเหลืออีก ก็ไปขอเพิ่ม เป็นการแสดงความไม่พอต้องการจีวรเพิ่มขึ้น

เจตนารมณ์ของสิกขาบทข้อนี้
         สิกขาบทนี้ทรงบัญญัติไว้เพื่อมิให้ชาวบ้านต้องมาเดือดร้อนเพราะความไม่พอของภิกษุและป้องกันมิให้ภิกษุไปรบกวนชาวบ้านให้เดือดร้อน

อนาปัตติวาร
         ในสิกขาบทนี้ท่านแสดงภิกษุผู้ได้รับยกเว้นไม่ต้องอาบัติไว้คือ 
         (๑) ภิกษุขอด้ายมาเพื่อเย็บจีวร 
         (๒) ภิกษุขอด้ายมาทำผ้ารัดเข่า 
         (๓) ภิกษุขอด้ายมาทำประคดเอว 
         (๔) ภิกษุขอด้ายมาทำผ้าอังสะ 
         (๕) ภิกษุขอด้ายมาทำถุงบาตร 
         (๖) ภิกษุขอด้ายมาทำผ้ากรองน้ำ
         (๗) ภิกษุขอต่อญาติ
         (๘) ภิกษุขอต่อปวารณา 
         (๙) ภิกษุขอเพื่อประโยชน์แก่ภิกษุอื่น 
         (๑๐) ภิกษุผู้วิกลจริต
         (๑๑) ภิกษุผู้เป็นต้นบัญญัติหรือภิกษุอาทิกัมมิกะ ได้แก่ พวกภิกษุฉัพพัคคีย์

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0050334652264913 Mins