กิจฺฉากาเล กิจฺฉสโห โย กิจฺฉํ นาวติวตฺตติ
ส กิจฺฉนฺตํ สุขํ ธีโร โยคํ สมธิคจฺฉติฯ
ถึงคราวลำบาก ก็ทนลำบากได้ ไม่ย่อท้อต่อความลำบาก
ผู้นั้นจัดว่าเป็นนักปราชญ์ย่อมได้รับความสุขซึ่งเป็นปลายทางแห่งความลำบาก
(ขุ.ชา. ๒๗/๒๔๘)
ลำบากเป็นยาขม แต่ไร้ลมไร้ขมขื่น
ต่อสู้และหยัดยืน เชิดหน้าชื่นมื่นอุรา
ลำบากก็ต้องทน ชีวิตคนอย่างนี้หนา
ท้ายสุดสุขอุรา เพราะทนมาบัดนี้เอย
ความลำบากแม้ไม่มีใครอยากประสบ
แต่หากต้องการพบกับความสำเร็จ
ก็ต้องกล้าหาญเผชิญหน้ากับมัน
สูตรสำเร็จที่ทำให้ทนต่อความลำบากได้ คือ ย.อ.ม.ย. – ยอม คนเรายอมไม่เป็น ก็เย็นไม่ได้ ถ้ายอมเป็น ก็เย็นสบาย
อ. – อดทน อดต่อสิ่งที่อยากได้ แต่ไม่ได้ ทนต่อสิ่งที่ไม่อยากได้ แต่ก็ได้
ม. – มุ่งมั่น มองที่เป้าหมาย ไม่ถึงที่หมายจะไม่ลดละ มุ่งมั่นตลอดเวลา จนกว่าจะถึงเส้นชัย
การยอม ทำให้ทนต่อความลำบากต่างๆ ได้เพิ่มขึ้น
ความอดทน ทำให้รู้สึกว่าไม่ลำบากเท่าไหร่
ความมุ่งมั่น ทำให้เราไม่สนใจต่อความยากลำบาก สนใจแต่ความสำเร็จ
เมื่อมีสิ่งเหล่านี้ ย่อม “ทน” ได้มากกว่าใครๆ จนไม่รู้สึกว่าต้อง “ทน” ย่อมประสบความสำเร็จในชีวิต ได้รับผลแห่งความลำบากนั้น คือ ความสุขอย่างยิ่งในเบื้องปลาย
ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย