ส่องธรรม ล้ำภาษิต

มนาปทายี ลภเต มนปํ

อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ

วรสฺส ทาตา วรลาภี จ โหติ

เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมุเปติ ฐานํ ฯ

ผู้ให้ของชอบใจ  ย่อมได้ของชอบใจ

ผู้ให้ของเลิศ   ย่อมได้ของเลิศ

ผู้ให้ของดี   ย่อมได้ของดี

ผู้ให้ของประเสริฐ ย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ

(องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๕๖)

ดวงใจที่มีสุขที่สุด คือ ดวงใจของผู้ให้

การให้ทำให้ใจเบิกบานกว้างขวาง

การให้ทำให้ใจผ่องแผ้วผ่องใส

การให้ในสิ่งใดทำให้เราได้ในสิ่งนั้น

 

ให้ของชอบใจย่อมได้ของชอบใจ

เพราะดวงใจมีของชอบ มอบของชอบ

ความชอบใจจึงสถิตแนบแน่นในใจตลอดเวลา

มีพลานุภาพดึงดูดของชอบใจได้เสมอ

 

ให้ของเลิศย่อมได้ของเลิศ

เพราะดวงใจมีของเลิศ มอบของเลิศ

ความเลิศจึงสถิตแนบแน่นในใจตลอดเวลา

มีพลานุภาพดึงดูดสิ่งที่เลิศได้เสมอ

 

ให้ของดีย่อมได้ของดี

เพราะดวงใจมีของดี มอบของดี

ความดีจึงสถิตแนบแน่นในใจตลอดเวลา

มีพลานุภาพดึงดูดสิ่งที่ดีได้เสมอ

 

ให้ของประเสริฐย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ

เพราะดวงใจมีของประเสริฐ มอบของประเสริฐ

ความประเสริฐจึงสถิตแนบแน่นในใจตลอดเวลา

มีพลานุภาพดึงดูดสิ่งประเสริฐได้เสมอ

จิตใจแห่งผู้ให้จึงมีสุขนิรันดร์..

ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย