คำพูดมัดตัวกับคำพูดมัดใจ

วันที่ 06 กย. พ.ศ.2553

 

 

อพทฺธา ตตฺถ พชฺฌนฺติ ยตฺถ พาลา ปภาสเร
พทฺธาปิ ตตฺถ มุจจฺจนฺติ ยตฺถ ธีรา ปภาสเร ฯ

คนโง่แม้ไม่ถูกมัดตัว พูดขึ้นคราใดก็มัดตัวเองครานั้น
คนฉลาดแม้ถูกมัดตัวไว้ พูดขึ้นคราใดก็หลุดพ้นได้ครานั้น

 

(พันธนโมกขชาดก ขุ.ชา. ๒๗/๓๙)

 

คำพูด  มีสิ่งแปลกประการหนึ่ง คือ...

“ก่อนพูด เราเป็นนายคำพูด หลังพูด คำพูดเป็นนายเรา”

 

คนเขลา  แม้ไม่ได้ถูกมัดตัว แต่พูดขึ้นเมื่อใด

ก็เหมือนเกิดเครื่องพันธนาการร้อยรัดตนเองเมื่อนั้น

เพราะเป็นคำพูดที่ไม่เกิดประโยชน์ และกลับเป็นโทษภัยแก่ตนเอง

เป็นถ้อยคำที่เป็นพิษแก่ผู้พูดและผู้ฟัง เป็นคำพูดที่มัดตัวผู้พูดโดยแท้

 

คนมีปัญญา  แม้ถูกมัดตัว แต่พูดขึ้นเมื่อใด

เครื่องพันธนาการอันแน่นหนา ก็พลันถูกปลดทิ้งเมื่อนั้น

เพราะเป็นถ้อยคำที่มีเหตุมีผลสร้างความพึงพอใจให้แก่ผู้ฟัง

เกิดสุขเมื่อได้ยิน เกิดประโยชน์เมื่อลงมือปฏิบัติ

เป็นถ้อยคำอันชาญฉลาด ที่ถูกกาล พอเหมาะ พอดี

เป็นถ้อยคำอมตะ ที่ทุกผู้นามยอมศิโรราบ

และบัณฑิตทุกท่านสรรเสริญ เป็นคำพูดที่มัดใจผู้ฟังโดยแท้

 

 

ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.003616734345754 Mins