โอวเทยฺยานุสาเสยฺย อสพฺภา จ นิวารเย
สตํ หิ โส ปิโย โหติ อสตํ โหติ อปฺปิโย ฯ
ควรตักเตือนกัน ควรพร่ำสอนกัน
ควรห้ามกันจากธรรมของอสัตบุรุษ
ผู้ทำดังนี้ ย่อมเป็นที่รักของสัตบุรุษ
แต่อสัตบุรุษย่อมชัง
(ขุ.ธ. ๒๕/๒๕)
ด้วยเหตุที่ความสมบูรณ์ของมนุษย์ยังไม่เต็มส่วน
จึงต้องการพัฒนาการทุกด้านทั้งกาย วาจา ใจ
เมื่อเจอะเจอข้อผิดพลาด จึงควรแนะนำกัน
ความผิดพลาดเผลอไผลนั้น
แม้เป็นความผิดแค่ลหุโทษ (โทษเบา) ก็จะติดเป็นนิสัยได้
หากเป็นความผิดหนัก ก็จะทำให้อนาคตดับวูบได้
คนเราจึงควรแนะนำกัน ตักเตือนกัน
อย่าคิดว่าโทษนั้น จะมีโทษเฉพาะตัวเขา
จึงมองข้าม แล้วปล่อยปละละเลยไป
แท้จริงการกระทำใดๆย่อมมีผลกระทบเสมอ
คนทิ้งขยะคนเดียว ทำให้มีมดแมลง รบกวนคนทั้งบ้าน
ปลาเน่าตัวเดียว ทำให้ปลาทั้งข้องเน่าได้ ฯลฯ
จึงควรห้ามจากบาปกรรมแม้เพียงเล็กน้อยเสีย
คนที่รักกันจริงต้องกล้าตักเตือนกัน
ก่อนที่มลทินจะแพร่ขยายกว้างขวางออกไป
แน่นอน.. ผู้ทำดังนี้ย่อมมีทั้งคนรักและคนชัง
ผู้เป็นบัณฑิตย่อมรัก ผู้เป็นคนพาลย่อมชัง
มันก็เป็นธรรมดาของโลก
จังหวะก็ช่างเพริศแพร้ว สร้างโลกแก้วด้วยถ้อยคำเรา
ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
