สพฺพา ทิสา อนุปริคมฺม เจตสา
เนวชฺฌคา ปิยตรมตฺตนา กฺวจิ
เอวํ ปิโย ปุถุ อตฺตา ปเรสํ
ตสฺมา น หึเส ปรํ อตฺตากาโม ฯเราคิดค้นหาทุกทิศแล้ว
ก็ไม่พบผู้อื่นซึ่งเป็นที่รักยิ่งกว่าตนในที่ไหน ๆ
ถึงผู้อื่นก็มีตนเป็นที่รักมากอย่างนี้
เพราะฉะนั้น ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น(สํ.ส. ๑๕/๑๐๙)
รักที่สุด คือ ตัวเอง
รักรองลงมา คือ คนที่รักเรา
ไม่มีใครไม่รักตัวเอง
ตัวเองนั่นแหละเป็นที่รักที่สุด
อยู่ที่ว่าจะรักตัวเองเป็นแค่ไหน
รักตัวเองเป็น
ต้องไม่โอ๋ตัวเองจนเกินไป
ต้องไม่อัดตัวเองจนเกินไป
ต้องฝึกฝนตัวเองอยู่เสมอ
ข้อสำคัญ
ทุกคนเขาก็รักตัวของเขา
ดังนั้นอย่าไปเบียดเบียนใคร ๆ
อย่าทำอะไรเกินเหตุ
ถ้าเขาทำเราคืนบ้างจะเป็นอย่างไร
จะรู้สึกอย่างไร จะคิดอย่างไร
จะเจ็บแค่ไหน
เรื่องจะจบหรือไม่
หยุดเถิด
อย่าก่อเวรกันเลย
มาสร้างโลกให้น่าอยู่
อยู่ร่วมกันด้วยความรัก
รักให้กว้างออกไป
รักสรรพสัตว์ทั้งหลาย
เหมือนเรารักเรา
ถึงแม้ไม่เต็มร้อย
แต่อย่างน้อย
ไม่เบียดเบียนกันนั่นแหละดี
ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย