แม้ทะเลาะกัน คนดีกับคนพาล ก็ต่างกัน
ถึงแม้สัตบุรุษวิวาทกัน ก็กลับเชื่อมกันได้สนิทโดยเร็ว
ส่วนคนพาลทั้งหลายย่อมแตกกันเหมือนภาชนะดิน เขา
ย่อมไม่ได้ความสงบเวรกันเลย
คนดีกับคนพาลนั้นแตกต่างกันลิบลับ
แม้จะทะเลาะกันก็ยังแตกต่างกัน
คนดีมีความอดทนสูงมีความอดกลั้นมากไม่แสดงความ
โกรธให้เห็น
ยกเว้นมันเหลืออดแล้ว...แต่กระนั้นก็หายโกรธเร็ว
คนดีย่อมไม่ผูกโกรธ และย่อมให้อภัยซึ่งกันและกัน
เมื่อใจสงบความเป็นมิตรจึงเชื่อมเข้าหาได้โดยไม่ยาก...
เหมือนไม้ขีดลงไปในน้ำ น้ำย่อมไหลเข้าหากันอย่าง
รวดเร็ว แนบแน่นสนิทและไร้ร่องรอย
คนพาลมักขาดความอดทนอดกลั้น มักแสดงอาการ
โกรธอยู่เสมอ โกรธก็ง่าย แต่หายยาก
คนพาลย่อมผูกโกรธ ผูกใจเจ็บย่อมไม่อภัยให้ใครง่ายๆ
เมื่อคนพาลวิวาทกับคนพาล
เหตุการณ์ย่อมบานปลาย
เวรของเขาย่อมพอกพูน
ย่อมแตกกัน ยากนักที่จะสมานเข้าหากัน
เหมือนหม้อดินที่ตกกระทบพื้น
แล้วแตกกระจัดกระจาย
ไม่สามารถนำมาต่อกันได้อีก
ดังนั้นจงอย่าอยู่ใกล้คนพาลและอย่าวิวาทกับใครๆ
เลย
ส่องธรรม ล้ำภาษิต
อิ่มธรรม(เล่ม 2)
