บทความประจำวัน

วันที่ 21 กันยายน ของทุกปี ถูกกำหนดขึ้นให้เป็น วันสันติภาพโลก (World Peace Day) เพื่อให้ทุกคนตระหนักถึงความสำคัญและงดใช้ความรุนแรง หยุดทำสงคราม

คือวันที่เหล่าศิษยานุศิษย์ ต่างรำลึกถึงวันที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) สละชีวิตเป็นเดิมพัน ในการปฏิบัติธรรมเพื่อค้นหาสัจธรรมของชีวิต

เราเองอยากจะสำเร็จ ให้ชีวิตเรารุ่งโรจน์ ให้ชีวิตเราเองมีความสุข  เราก็ต้องหาไอดอลในใจของเรา  เเต่ตรงนี้สำคัญนะ หาไอดอลให้ดี ถ้าหาไม่ดี

จากการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด 19 ส่งผลอย่างมากต่อระบบเศรษฐกิจ โดยเฉพาะกับธุรกิจขนาดเล็กที่รายได้หดหาย จำเป็นจะต้องปรับตัวอย่างหนักโดยเฉพาะการลดต้นทุน

กรณีที่เจอเหตุพร้อมๆกันจำนวนมากนะ มาจากวิบากกรรมหมู่ เช่นว่า เคยทำปาณาติบาตร่วมกัน ไปทำประมงร่วมกันอย่างนี้เป็นต้น ออกเรือด้วยกัน

คือคนในโลกโดยทั่วไป จะเเสวงหา ลาภ ยศ สรรเสริญ เเล้วก็ความสุข ทางรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส เเต่เดี๋ยวความสุขนี้เป็นความอยาก มันจะทะยาน เขาเรียกว่าตัณหา

พรรษาที่ 53 วันเเห่งการประกาศชัยชนะ ของผู้ชนะโดยธรรม

มีตั๊กแตนตัวหนึ่งเล่นกับแมงเม่า เพลิดเพลินสนุกจนถึงเย็น พระอาทิตย์จะตกดินแล้ว ตั๊กแตนก็บอกแมงเม่าว่า

การเปลี่ยนแปลง ในโลกยุคปัจจุบันการเปลี่ยนแปลง เกิดขึ้นเร็วมาก เราต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา บางเรื่องเป็นเรื่องเฉพาะตัวเรา

ในยุคต้นพุทธกาลยังไม่มีการเข้าพรรษา เพราะฉะนั้นตลอดทั้งปี เมื่อพระภิกษุมีความเห็นว่าท่านควรจะไปเทศน์ ไปสอนญาติโยมที่ไหนได้ ท่านพอมีเวลา ท่านก็จะไป หรือไม่ได้ไปเทศน์ไปสอนใคร ถ้าเห็นว่าที่ไหนมันเงียบ มันสงัดดี เหมาะในการที่จะไปบำเพ็ญภาวนา ทำสมาธิ(Meditation)

ย่อมาจาก "อาสาฬหปูรณมีบูชา" แปลว่า "การบูชาในวันเพ็ญเดือนอาสาฬหะ" อันเป็นเดือนที่สี่ตามปฏิทินของประเทศอินเดีย ตรงกับวันเพ็ญ เดือน 8 ตามปฏิทินจันทรคติของไทย

  คุณโยมประจำทุกวันเนี่ยให้มีเวลาสวดมนต์นั่งสมาธิ พอใจเราสงบเนี่ยเราจะไม่วุ่นไปกับทางโลกอีกประการหนึ่งคือ ช่วงไหนหาเวลาได้ ปีละครั้ง สองครั้ง ลาพักร้อนได้ หรือว่าสุดสัปดาห์เนี่ย

มีพระภิกษุรูปหนึ่งชาวเมืองสาวัตถีชื่อว่าพระติสสะ ท่านตั้งใจบวชด้วยศรัทธา ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ วันหนึ่งออกพรรษาแล้วท่านได้ผ้าสาฎกเนื้อหยาบมา

เชื่อว่าหลายคนคงจะมีประสบการณ์กับเรื่องฝังใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอกหักรักขม หรือถูกกระทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ แล้วเราควรวางใจอย่างไร หรือฝึกใจอย่างไรให้ลืมเรื่องในอดีตที่เจ็บปวดเหล่านี้ได้

ก็อยู่ที่ว่าเราตั้งเป้าหมายชีวิตไว้อย่างไร คงจะวัดด้วยตัวเงินอย่างเดียวไม่ได้ เช่นว่า ผู้ที่คิดจะมาออกบวช เป้าหมายคือการบรรลุธรรม ตัวชี้วัดว่าประสบความสำเร็จในชีวิต

คุณโยม เชื่อไหมว่า คนที่กำลังผิดหวังท้อแท้มากๆ เลย จริงๆ แล้วสิ่งที่เขามีอยู่ เป็นสิ่งที่คนอีกมากในโลกนี้ มุ่งมาดปรารถนาเหลือเกิน เช่น ดูคนไข้ที่ป่วยเป็นโรคต้อหิน จนกระทั่งว่าตามองไม่เห็น

ความหมายทั้งทางโลกและทางธรรม การจำบุญลืมบาปก็เหมือนกับการที่เราจดจำเรื่องดี ๆ แล้วลืมเรื่องร้าย ๆ สิ่งใดที่นึกถึงแล้วทำให้ใจผ่องใสเป็นบุญกุศล ก็ให้เรานึกถึงบ่อย ๆ

คือวันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (หลังเสด็จดับขันธปรินิพพานได้ 8 วัน) ถือเป็นวันสำคัญในพระพุทธศาสนาวันหนึ่ง ตรงกับวันแรม 8 ค่ำ เดือนวิสาขะ (เดือน 6 ของไทย)

การถวายโดยเจาะจง คือเราเลื่อมใสศรัทธาพระสงฆ์รูปใดก็ไปถวายรูปนั้น ส่วนการถวายเป็นสังฆทาน คือไม่เจาะจง ถวายแก่หมู่สงฆ์ที่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประมุข

ตรงกับวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 หรือราวเดือนพฤษภาคม แต่หากตรงกับปีอธิกมาส คือ มีเดือน 8 สองหน วันวิสาขบูชาจะเลื่อนไปเป็นวันขึ้น 15 ค่ำ กลางเดือน 7 หรือราวเดือนมิถุนายน

การลืมตัวมีหลายแบบ “ลืมตัวหลงติดกับความสวยงาม ความหนุ่มสาว”