บทความประจำวัน

“บุญ” เป็นเบื้องหลังความสุขและความสำเร็จทุกประการ ทั้งต่อผู้ที่มีชีวิตอยู่หรือสิ้นชีวิตไปแล้วสำหรับผู้ยังมีชีวิตอยู่นับเป็นผู้ที่โชคดีเพราะกายมนุษย์เป็นอัตภาพที่สามารถสร้างบุญบารมีให้กับตัวเองเพิ่มขึ้นได้

 เมื่อมนุษย์ละจากอัตภาพของกายเนื้อไปสู่ปรโลก สิ่งที่บุคคลเหล่านั้นต้องการในปรโลกคือ “บุญ”เพราะบุญเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้บุคคลผู้ละโลกไปแล้วได้เสวยสุขอันเป็นทิพย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าหาก บุคคลนั้นเดินทางออกจากร่างด้วยจิตที่ไม่ผ่องใส ต้องพลัดตกไปในอบายภูมิ หากยังอยู่ในอบายภูมิที่ไม่ลึกเกินไปนัก

ข้อควรปฏิบัติหลังการสลายร่าง เก็บอัฐิ และทำบุญอัฐิการทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ตาย หลังจากเผาศพจะนิมนต์พระสงฆ์ไปที่เชิงตะกอน สวดบังสุกุลตายพรมน้ำมนต์ที่กระดูก แล้วพระสงฆ์สวดบังสุกุลเป็นเพื่อแสดงถึงการเกิด แล้วจึงเก็บกระดูกใส่โกศไว้บนหิ้งบูชา หรือเก็บไว้ที่วัด เมื่อถึงวันตรุษสงกรานต์แต่ละปีจะนำโกศที่ใส่กระดูกไปวัดให้พระสงฆ์สวดบังสุกุล หรือนิมนต์พระสงฆ์ไปทำบุญที่บ้านเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว นับเป็นการทำบุญใหญ่ประจำปี

   ในการฌาปนกิจศพของผู้ละสังขารนั้น เมื่อถึงเวลาที่เจ้าภาพกำหนดแล้ว ให้ติดต่อเจ้าหน้าที่ฌาปนสถานและออกบัตรเชิญ โดยกำหนดวันเวลาให้ผู้เคารพนับถือทราบทั่วกัน เมื่อเสร็จพิธีบำเพ็ญกุศลแล้วต้องเชิญศพไปสู่เมรุ โดยมีพระสงฆ์ชักศพหรือเดินนำหน้าศพ ส่วนบรรดาญาติจะเดินตามหลังศพไปโดยสงบยกเว้นญาติสนิทที่จะถือภาพของผู้ละสังขาร และกระถางธูปเดินนำหน้า ริ้วขบวนจะเวียนรอบเมรุเป็น“อุตราวัฏ” คือเวียนซ้ายทวนเข็มนาฬิกา 3 รอบ

 การจัดงานบำเพ็ญกุศล การจัดงานบำเพ็ญกุศลนั้นควรเป็นไปเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ทั้งผู้ละสังขารและญาติมิตร ที่ยังมีชีวิตอยู่ คือเป็นทางมาแห่งบุญกุศลสำหรับดวงวิญญาณของผู้ละโลก และญาติมิตรผู้ร่วมบำเพ็ญบุญ

การทำความสะอาดร่าง ปกติแล้วมักจะดำเนินการโดยลูกหลานและญาติใกล้ชิด ด้วยการอาบน้ำอุ่นให้ก่อนแล้วล้างด้วยน้ำเย็นฟอกสบู่ขัดถูร่างกายศพให้สะอาด จากนั้นใช้น้ำขมิ้นทาทั่วร่างกายศพและประพรมน้ำหอม จากนั้นแต่งกายตามฐานะของผู้ตายหรือสวมชุดขาวให้ โดยใช้เสื้อผ้าที่สะอาดและใหม่ที่สุด

การปรนนิบัติดูแล และแสดงความกตัญญูกตเวทีอย่างถูกวิธีเราพึงคิดอยู่เสมอว่า การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของธรรมดาที่ใคร ๆ ไม่อาจจะหลบเลี่ยงได้ แม้ตัวเรา เองสักวันหนึ่งก็ต้องเจ็บต้องตายดุจเดียวกัน