บทความประจำวัน

อยู่ที่แคบแต่กว้าง กว่าใด อยู่ที่กว้างกลับแคบไซร้ แปลกแท้

จริง พระอริยเจ้า ดีจริง อย่าง ยิ่งกว่าทุกสิ่ง แน่แท้

เมื่อแสงสูรย์เคลื่อนคล้อย ลาไกล ดาวเดือนระยิบไหว ส่องหล้า

บุญ แปลว่า เครื่องชำระใจให้บริสุทธิ์ เมื่อใจบริสุทธิ์ ใจจะมีคุณภาพ ความใสความสว่างจะบังเกิดขึ้น นี้แหละคือ ตัวบุญ กระแสบุญอยู่ตรงกลางดวงบุญ

คนจะรวยต้องมีบุญ บุญเก่าเราไม่รู้ว่ามีมากน้อยเพียงใด แต่บุญใหม่เราต้องสร้าง ต้องสั่งสม แล้วหมั่นนึกถึงบุญ เพราะ บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จทั้งปวง

ชีวิตในโลกหล้า ลวงตา เห็นทุกข์เป็นสุขพา โศกสิ้น

แม้จะเดินทางมายาวนาน ทั้งทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ หรือไปไกลถึงดวงดาว ก็ยังไม่ได้ชื่อว่า “เดินทาง”

มีชาวต่างประเทศท่านหนึ่งไม่เข้าใจเรื่องการทำ บุญ ถามภรรยาซึ่งเป็นคนไทยว่า เธอซื้อบุญหรือ? เพราะว่าเขาไม่เข้าใจจริง ๆ

การซื้อบุญไม่มี เพราะบุญไม่ใช่สินค้า ไม่ใช่ว่า...ใครมีเงินจะซื้อได้

บุญ...ไม่มีการซื้อ ไม่มีการขาย อยากจะได้ก็ต้องทำเอา ไม่ใช่ธุรกิจ ไม่ใช่สินค้า

ไม่ได้ไม่เลิกร้าง ราไกล ทิ้งชีพนิ่งลงไป กลางนั้น

ตรึกให้ได้ตลอดเวลานะลูกนะ มองดูพระมองดูดวงช่วงไสว

กระรอกวิ่งไม่วิ่งเหมือนชะมด วิ่งแล้วหยุดร้อง “อด อด” กระดกหาง

หยุดนิ่งจึ่งมากล้น บุญญา หยุดแค่กะพริบตา เท่านั้น

ก. ไก่แก้วกู่ก้อง กังวาน ข. ขับเสียงเอ้กขาน เจื่อยแจ้ว

เพียงแค่สองอย่างนี้ จำไว้ หนึ่งถูกวิธีไซร้ ทุกขั้น

ทุกครั้งที่เราสร้างความดี ไม่ว่าจะเป็นการทำ ทาน รักษาศีล หรือ เจริญภาวนา บุญก็จะเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

วันพระ ในฐานะที่เราเป็นชาวพุทธ เราจะต้องเข้าวัดไปสั่งสมบุญกันดีกว่า เวลาเข้าวัดต้องเข้าให้เป็นนะ เข้าวัดให้เป็นท�ำ อย่างไร คือต้องให้เป็นทางมาแห่งบุญ อะไรที่เป็นทางมาแห่งบุญ เราเอาหมด

อย่าควานหาอะไรในที่มืด จะตึ๋งหนืดฝืดใจไม่ไปไหน

อยากเห็นหยุดอยากไซร้ อย่ามี หยุดนิ่งสนิทให้ดี จึ่งได้

เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้จำกัด จะต้องใช้เวลาในการสร้างบารมีให้มาก ๆ เพราะความตายไม่มีนิมิตหมาย