โอวาทพระราชภาวนาวิสุทธิ์
(หลวงพ่อธัมมชโย)
วันอาทิตย์ที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๑
ทาน : บันไดขั้นแรกของการเข้าถึงพระรัตนตรัย
เมื่อเริ่มต้นสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ขึ้นมา ก็จะเกิดการรวมใจกันสร้างบุญกุศลในสิ่งที่ง่ายๆ ก่อน คือสร้างมหาทานบารมี เพราะทานเป็นบันไดขั้นแรกของการเข้าถึงพระรัตนตรัย เป็นสิ่งที่ใครๆ ก็ทำได้ เพราะชีวิตของทุกๆ คน ไม่มีใครที่ไม่ได้พบเรื่องทาน มีชีวิตอยู่ได้ด้วยทานทั้งนั้น ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะของผู้ให้ก็ดี หรือผู้รับก็ดี จะหนีคำว่าการให้ไม่พ้น เราอาจจะเป็นผู้ให้ หรืออาจจะเป็นผู้ถูกให้ก็แล้วแต่ เพราะว่าการให้ทานนั้นเป็นสิ่งที่ทำได้ง่าย
เมื่อทุกคนปรารถนาจะสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ ก็เริ่มต้นบริจาคสร้างมหาทานบารมี สร้างพระธรรมกายประจำตัว แล้วเมื่อมีโอกาสได้้สร้างพระธรรมกายประจำตัว ใจก็จะเริ่มผูกพันกับพระรัตนตรัย และขณะที่ใจของเขาเริ่มรู้จักการให้ เริ่มเข้าไปสู่ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระรัตนตรัย หลวงพ่อก็จะได้สอนวิธีการเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในตัวที่แท้จริง โดยอาศัยจุดเบื้องต้นนั้น เป็นจุดที่จะนำให้เขาเข้าถึงพระรัตนตรัย นำใจเขามาหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
จริงๆ แล้วหลวงพ่อปรารถนาจะให้ทุกคนได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว แต่การที่จะไปชวนใครมานั่งหลับตาทำภาวนานั้น เป็นเรื่องยากที่ใครจะเข้าใจได้ มักจะถูกมองไปว่า เป็นเรื่องของพระ ของนักบวช ของผู้ที่หมดกังวลแล้ว หรืออยู่ในวัยชรา จึงควรมาศึกษาเรื่องการปฏิบัติธรรม เขาจะมีข้ออ้าง มีข้อแม้ มีเงื่อนไข จนกระทั่งสูญเสียสิ่งที่ดีงามไป พลาดโอกาสดีที่จะเข้าถึง
จึงต้องเริ่มต้นจากบันไดขั้นแรกคือการสร้างทานบารมี ชักชวนมาสร้างพระธรรมกายประจำตัว จากนั้นก็ชวนมาปฏิบัติธรรม รักษาศีล เพราะฉะนั้น ทุกคนพึงตั้งใจศึกษา ฝึกฝนอบรมใจของเรา ให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในให้ได้ เมื่อเข้าถึงแล้ว มหากรุณาก็จะเกิดขึ้น มีความรู้สึกอยากจะให้ผู้ที่ใกล้ชิดได้เป็นอย่างเรา ได้รู้ได้เห็นอย่างเรา ได้มีความสุขเช่นเดียวกับเรา
การทำทานนั้น เป็นสิ่งดีงาม เป็นทางมาแห่งบุญ เมื่อทำบุญแล้วย่อมได้บุญ ทำความดีย่อมได้ความดี เป็นสิ่งที่เราสามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวของเราเอง ไม่ต้องอาศัยใครมาแนะนำ ให้เราไขว้เขว จงเป็นตัวของตัวเอง แล้วชีวิตจะปลอดภัย ไปสู่เป้าหมายปลายทางคือที่สุดแห่งธรรมได้
เพราะฉะนั้นสิ่งแวดล้อมจะเป็นอย่างไร จะได้ยิน ได้ฟังอะไรก็แล้วแต่ จงยึดพระพุทธเจ้าเป็นหลัก ท่านทำอย่างไร ให้ทำตามอย่างท่าน ท่านสร้างมหาทานบารมี เราพึงสร้างมหาทานบารมี ให้ตัดสินใจด้วยตัวของตัวเอง ทางที่เราได้เดินมานั้นถูกต้องแล้ว จุดหมายปลายทางคือที่สุดแห่งธรรม เราเดินทางมาใกล้จะถึงจุดหมาย แล้วจะมาแวะข้างทางทำไม ให้เดินหน้ากันต่อไป อย่าให้ใครมามีอิทธิพลเหนือจิตใจของเรา เมื่อทำความดี ย่อมได้ความดี ทำบุญย่อมได้บุญ อย่าลืมตรงนี้กันนะ
เวลาเราตาย ไม่มีใครสามารถจะช่วยเราได้ เราต้องช่วยตัวเราเอง คนอื่นๆ เป็นได้แค่กองเชียร์อยู่รอบข้างตัวเรา บุญเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งแก่ตัวเราทั้งในโลกนี้ และโลกหน้า จนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
อานุภาพพระธรรมกาย
บุญแปลว่า เครื่องชำระใจของเราให้สะอาด ให้บริสุทธิ์จากกิเลสอาสวะทั้งหลาย บริสุทธิ์จากความโลภ ความโกรธ ความหลง ยิ่งใจสะอาดปราศจากมลทิน ปราศจากกิเลสอาสวะ ความสุขและความรู้แจ้งก็จะยิ่งมาก เมื่อความสุขและความรู้แจ้งบังเกิดขึ้น เราก็จะรู้เรื่องราวชีวิตของเราและสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลายได้
บุญเป็นเครื่องชำระ กาย วาจา ใจให้สะอาดบริสุทธิ์ และสิ่งที่ตามมานั้นมีสมบัติทั้งสาม คือมนุษย์สมบัติ ทิพย์สมบัติ นิพพานสมบัติ ให้พวกเราทุกคนเอาใจหยุดนิ่งไปในศูนย์กลางกาย อธิษฐานจิตอุทิศส่วนกุศลที่เราได้ตั้งใจทำมา แก่บรรพบุรุษที่ละโลกไปแล้ว
พระธรรมกายของพระพุทธเจ้า ท่านจะได้นำบุญนี้ ไปให้กับหมู่ญาติของเรา ธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีอานุภาพมาก สามารถไปนรกก็ได้ ไปสวรรค์ก็ได้ ทั่วภพทั้งสามไปได้ทั่วถึงทั้งหมด
ถ้าเราได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย เราก็สามารถนำบุญไปให้กับหมู่ญาติของเราได้ด้วยตัวของเราเอง โดยพระธรรมกายในตัวของเรา ถ้าหมู่ญาติไปตกนรก ธรรมกายก็ลงไปช่วยในนรกด้วยอานุภาพของพระธรรมกายจะทำให้ไฟนรกดับ เครื่องทรมานต่างๆ หยุดหมด ความทุกข์ทรมานระงับไปชั่วคราว แล้วธรรมกายในตัวของเราก็จะนำบุญนี้ไปให้หมู่ญาติ
ถ้าเป็นบิดามารดา ก็ช่วยขึ้นมาได้ แต่ถ้าหากว่าไปอยู่ในสุคติโลกสวรรค์แล้ว ก็นำบุญนี้ไปบอกให้ได้อนุโมทนา ก็จะยิ่งมีความสุขอยู่ในสุคติโลกสวรรค์ ถ้าเป็นภุมเทวา รุกขเทวา อากาศเทวา ก็จะมีสุขเพิ่มขึ้นด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมกาย ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องลึกซึ้งทีเดียว
เมื่อหลวงพ่อเจอคุณยายใหม่ๆ ก็เห็นท่านทำอย่างนี้ เวลาท่านรับแขก ท่านก็นำบุญที่แขกเขามาเลี้ยงพระที่วัดปากน้ำ เอาไปให้หมู่ญาติทั้งหลายที่ละโลกไปแล้ว ทำจนกระทั่งเป็นปกติ เพราะฉะนั้นวิชชาธรรมกายเป็นของจริงทีเดียว ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ หรืออย่างที่หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านพูดว่า ไม่ใช่ของพอดีพอร้าย
แต่เราจะหายสงสัยได้ต่อเมื่อเราได้เข้าถึงพระธรรมกาย เมื่อเข้าถึงแล้วจะปิดประตูอบายภูมิ ถ้ามีธรรมกายปรากฏอยู่ เราจะไปเกิดในภพภูมิไหนก็ได้เมื่อเราตาย
เหมือนธัมมิกอุบาสก ท่านได้เข้าถึงธรรมกาย เมื่อตอนใกล้จะตาย ท่านอยากจะฟังธรรมจากพระภิกษุ ก็ให้ลูกไปนิมนต์พระมาจากเชตวันมหาวิหาร เมื่อพระมาถึงท่านก็ถามว่า อยากจะฟังธรรมหรือพระสูตรบทไหน ธัมมิกอุบาสกได้กราบเรียนท่านทราบแล้ว พระสงฆ์ก็สวดสาธยาย ในระหว่างนั้นเทวดาทั้ง ๖ ชั้น ตั้งแต่ชั้นจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิตา นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตตี มากันหมด มาพร้อมด้วยราชรถ ปรากฏขึ้นในกลางอากาศ
ธัมมิกอุบาสกเห็นแต่เพียงท่านเดียว ส่วนลูกและพระภิกษุนั้นไม่เห็น ท่านเห็นอยู่คนเดียว เพราะท่านมีธรรมกาย เทวดาต่างมาเชิญชวนขอให้ท่านไปอยู่ด้วย เพราะผู้ที่มีธรรมกายนั้น เป็นที่รักของเทวดา เมื่ออยู่ใกล้แล้วเย็น มีความสุข และยังได้รู้ธรรมะจากท่านอีก จึงอยากอยู่ใกล้ อยากให้เข้ามาเป็นสหาย เป็นพรรคเป็นพวกด้วย
ผู้ที่มีธรรมกายปรากฏนั้นดีอย่างนี้ เป็นที่รักของเทวดาชาวสวรรค์ เขาอยากเอาเป็นพรรคเป็นพวกด้วย เพราะฉะนั้นพวกเราทั้งหลายพึงตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงธรรมกาย สื่งที่เราควรต้องทำนั้นคือ พยายามฝึกฝนอบรมใจให้หยุดให้นิ่ง ควบคู่กับการสร้างบุญหยาบ สร้างมหาทานบารมี รักษาศีล เพื่อให้กาย วาจา ใจ สะอาดบริสุทธิ์ จะได้เข้าถึงธรรมกายได้อย่างรวดเร็ว และเมื่อเข้าถึงแล้ว มาศึกษาวิชชาธรรมกายกันต่อ เราก็จะเป็นที่พึ่งของตัวเองและหมู่ญาติได้
เพราะฉะนั้นอย่าทิ้งการปฏิบัติธรรม อย่าหวั่นไหวกับสิ่งที่ได้ยิน ได้ฟัง ได้รู้ ได้เห็น ให้เป็นตัวของตัวเอง เดินตามพระพุทธเจ้า อย่าไปเชื่อคนอื่นที่จะทำให้เราไขว้เขวมาเป็นผู้นำทางชีวิต ให้พระพุทธเจ้านำทางชีวิตเราดีกว่า ต้องมีความหนักแน่น แล้วก็ตั้งใจศึกษา ฝึกฝนอบรมตนให้เข้าถึงธรรมกายให้ได้ จะได้ศึกษาวิชชาธรรมกายกันต่อไป