หลวงพ่อตอบปัญหา
ฆ่าด้วยรัก
...พ่อแม่เข้าข้างลูกเมื่อทำผิด
ถาม : ปัญหาหนึ่งที่ผมเห็นบ่อยๆ ในปัจจุบัน ก็คือเวลาลูกไปทำผิดอะไรที่โรงเรียนเข้า พ่อกับแม่มักจะเข้าข้างลูกเสมอ ถ้าปล่อยไปอย่างนี้ เด็กต้องเสียคนแน่ๆ พอจะมีวิธีแก้ไขอย่างไรบ้างครับ
ตอบ : “ความรักของพ่อแม่ ฆ่าลูกได้” คำๆ นี้ แม้จะขัดแย้งกับความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นแม่อยู่บ้าง แต่ในความเป็นจริงแล้ว กลับมีลูกจํานวนไม่น้อย ที่ต้องเสียคนเพราะการให้ท้ายลูกเมื่อทําผิดนี้เอง ในฐานะของคนที่เป็นพ่อแม่ หรือคนที่คิดจะมีครอบครัวในอนาคต ก็มีสิ่งสำคัญที่จะต้องศึกษาให้มากก่อนว่า ทําอย่างไรเราจึงจะเลี้ยงลูกได้ดี และทําอย่างไรตนเองจึงจะไม่พลาดไปรักลูกผิดวิธี จนกลายเป็นการฆ่าลูกไป
>>> อย่าเข้าข้างลูกเมื่อทำผิด การที่พ่อแม่เข้าข้างลูกเมื่อทำผิดต้องถือว่า เป็นความผิดพลาดอย่างร้ายแรง เพราะทำให้ลูกหลงผิดคิดไปว่า “ทำได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป” เมื่อเด็กเติบโตขึ้นมา ก็จะมุ่งทำแต่ความชั่วเรื่อยไป ทําให้ชาตินี้ทั้งชาติของเขามีแต่ความเดือดร้อนไม่มีวันจบสิ้น
ผู้ที่เป็นพ่อแม่จึงต้องตระหนักถึง โทษของการเข้าข้างลูกเมื่อทำผิดให้มาก อย่ารักลูกด้วยการตามใจ ถ้าลูกทำผิดต้องทำโทษ ยอมให้ลูกเจ็บเสียแต่ตอนนี้ ดีกว่าให้ชีวิตของลูกเจ็บปวดเดือดร้อนไปตลอดชีวิต
ดังนั้นการที่พ่อแม่ไม่เข้าข้างลูกเมื่อทำผิด ก็จะทำให้ลูกซาบซึ้งแก่ใจว่า ถ้าทำดีลูกจะได้รับผลดีตอบแทนเสมอ แต่ถ้าลูกทำชั่วลูกจะต้องได้รับผลชั่วนั้นอย่างไม่มีวันหลีกเลี่ยงได้
> > > เข้าใจหลักการถ่ายทอดนิสัย
การจะปลูกฝังคุณธรรมความดีให้ลูกนั้น พ่อแม่ต้องเข้าใจธรรมชาติของการถ่ายทอดนิสัยไปให้ลูกก่อนว่า มีอยู่ ๒ ช่วง คือ
ช่วงแรก คือ การถ่ายทอดลักษณะนิสัยใจคอทางกรรมพันธุ์ การถ่ายทอดลักษณะนี้ต้องทำในช่วงตั้งแต่ลูกยังไม่มาเกิด โดยทั่วไปเมื่อปฏิสนธิวิญญาณจะมาเกิดในครรภ์ของผู้ใด เขาจะต้องมีกรรม คือบุญหรือบาป ใกล้เคียงกับผู้ที่จะเป็นพ่อเป็นแม่ในขณะนั้น
ดังนั้นถ้าคุณพ่อ คุณแม่มีร่างกายแข็งแรงมีความประพฤติดี มีจิตใจดีงามแล้ว ก็มีโอกาสที่จะได้ปฏิสนธิวิญญาณที่ดีมาถือกำเนิดอยู่ในครรภ์ การอบรมลูก จึงควรเริ่มตั้งแต่ก่อนที่จะตั้งครรภ์ คือคุณแม่ต้องอบรมความประพฤติของตัวเองให้ดี พร้อมทั้งกาย วาจา ใจ สิ่งที่ไม่ให้เลิกเสียให้หมด รักษาศีล ๕ ให้ดี เป็นการเตรียมพร้อมให้ปฏิสนธิวิญญาณที่ดีมาเกิด
นั่นคืออย่างช้าที่สุดจะต้องเริ่มอบรมตัวเองให้ดีพร้อมในทันทีที่แต่งงาน และในทันทีที่รู้ตัวเองว่าตั้งครรภ์ ก็ยิ่งต้องพยายามทะนุถนอมลูกในครรภ์ให้ยิ่งขึ้นไปอีก คือต้องมีความระมัดระวังตัวให้มาก ไม่ว่าจะเป็นการเดิน การเคลื่อนไหวทุกๆ อิริยาบถ อาหารที่รับประทาน โดยเฉพาะพวกที่รสจัด พวกหมักดองของเมา พวกยาต่างๆ หรือแม้แต่อารมณ์ที่ไม่ดีก็ต้องระวัง อย่าให้มากระทบกระทั่ง เพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนมีผลต่ออุปนิสัยใจคอของเด็กทั้งสิ้น
ช่วงที่สอง คือ การถ่ายทอดนิสัยใจคอจากสิ่งแวดล้อม หรือการอบรม เมื่อลูกคลอดออกมาลืมตาดูโลก ต้องรีบอบรม อย่าไปคิดว่าเด็กทารกไม่รู้อะไร เพราะแม้แต่การให้นมเป็นเวลา ก็เป็นการเพาะนิสัยเด็กให้เป็นคนตรงต่อเวลา การเปลี่ยนผ้าอ้อมทันทีที่เด็กทําเปียก ก็เป็นการเพาะนิสัยรักความสะอาด แม้ที่สุดการพูดจาด้วยถ้อยคำไพเราะอ่อนหวาน ก็เป็นการเพาะนิสัยอ่อนโยน
>>> อย่าปล่อยให้เด็กทำผิดจนเป็นนิสัย เมื่อแรกเกิดเด็กก็เป็นเสมือนผ้าขาวสะอาด เด็กจึงต้องการตัวอย่างหรือต้นแบบในการคิดการพูดและการกระทำ เมื่อสิ่งใดมาถึงก่อนเด็กจะรับสิ่งนั้นไว้เป็นแบบอย่าง ดังนั้นถ้าเด็กได้รับแต่สิ่งที่ดีก่อน เด็กก็จะมีโอกาสทำความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไปและมีฐานกำลังความดีไว้ต่อต้านความชั่ว ที่เข้ามาภายหลัง ทำให้เอาตัวรอดได้ง่าย
เมื่อเด็กทำอะไรผิด ในระยะ ๒-๓ ครั้งแรกเด็กจะมีพิรุธให้เห็นได้ชัด ทำให้เราหาทางแก้ไขได้ทันท่วงที ถ้าผู้ใหญ่ไม่รู้ หรือปล่อยปละละเลยเด็กก็จะเกิดความเคยชิน ทําผิดเป็นนิสัยโดยไม่มีพิรุธให้ผู้ใหญ่จับได้ ทำให้เสียนิสัยที่ดีงามไปในที่สุด
> > > รักลูกให้ถูกวิธี
การรักลูกให้ถูกวิธีไม่มีอะไรเกินการถ่ายทอดคุณธรรมดีๆ ให้แก่ลูก เพื่อให้เขาเติบโตขึ้นมายืนหยัดบนโลกนี้ได้อย่างสมภาคภูมิ
คุณธรรมที่ต้องอบรมให้มากหรืออบรมตลอดเวลาเลย ไม่ว่าเด็กโตหรือเด็กเล็ก ก็คือ
๑. ปัญญา โดยฝึกให้เป็นคนมีเหตุผล รู้จักคิดพิจารณาเอง ไม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ ถ้าทำได้สําเร็จ เด็กจะมีสติปัญญาเฉียบแหลม และไม่เห็นผิดเป็นชอบ
๒. ความเมตตากรุณา โดยอาจฝึกให้เด็กรักสัตว์ รักต้นไม้ เป็นคนอ่อนโยน มีมนุษยสัมพันธ์ดี รู้จักให้อภัย
๓. ความมีวินัย โดยฝึกให้เด็กเป็นคนตรงต่อเวลา รักษาความสะอาด เป็นคนซื่อตรง มีความบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจ
เมื่อเด็กได้รับการปลูกฝังสิ่งเหล่านี้มาตั้งแต่เล็กแล้ว โตขึ้นก็จะสามารถรองรับคุณธรรมความดีอย่างอื่น ที่พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ถ่ายทอดให้ได้อย่างเต็มที่
เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ถ้าคุณพ่อคุณแม่คน ไหนอยากจะได้ลูกดีอย่างไร ก็ให้อบรมตัวเองให้ดีอย่างนี้ก่อนที่จะมีลูก แล้วต้องอบรมตัวเองให้เคร่งครัดยิ่งๆ ขึ้นไป ในกรอบคุณธรรม ๓ ประการ คือให้มีปัญญา ให้มีเมตตากรุณาและให้มีระเบียบวินัย ดังที่กล่าวข้างต้นแล้ว พ่อแม่ก็จะมีโอกาสได้ลูกดีๆ มาเกิด สามารถเป็นต้นแบบที่ดีให้ลูกได้ และปิดหนทางที่จะฆ่าลูกด้วยรักให้หมดไป
